อนุสัยและวิถีการตื่นรู้ สารตฺถทีปนี นาม วินยฎีกา สมนฺตปาสาทิกา วณฺณนา (จตุตฺโถ ภาโค) หน้า 359
หน้าที่ 359 / 515

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจสาระสำคัญเกี่ยวกับอนุสัยและวิถีการตื่นรู้ โดยอธิบายถึงองค์ประกอบที่เกี่ยวข้องกับชีวิตทางจิตใจและปัญญาของมนุษย์ ผ่านการใช้พุทธศาสนาเป็นแนวทางในการพัฒนาตนเองและการเข้าใจโลกภายใน สาระนี้ยังมีการพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างกิเลสและความรู้แจ้ง รวมถึงวิธีการปฏิบัติทางจิตที่สามารถนำไปสู่การเข้าถึงภาวะที่สูงขึ้น ที่ช่วยให้มนุษย์เข้าใจตนเองและโลกได้ดียิ่งขึ้นเพื่อให้เกิดความสุขและการปล่อยวางภายใน.

หัวข้อประเด็น

-อนุสัยและการตื่นรู้
-การใช้พุทธศาสนาในการพัฒนาปัญญา
-สัมพันธภาพระหว่างกิเลสและความรู้แจ้ง
-การปฏิบัติทางจิตใจเพื่อชีวิตที่มีความหมาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - สาระกฏนี้กัน นาน วิญญูภา สมุหปลาสักกากา อวนณา (จตุตโภ ภาค๖) - หน้าที่ 359 กินนุรี วิถี ภูป กฏา สีลี อภิญฺญา คณฺจิตฺต เวอรรุนิ นิสสรีกามุกโภ เอสํ สงฺษไชติ ตุต๎ นามํ ฎ๎ เวลาภูสฺสม ปุตโตติ เวลาภุตโตฯ อนฺหา คณฺจิตฺติโส ปลํพุทธนิโส นกฺคิ กิเลสญฺจริต มนุญฺญ เวอำทิคฺย ลภฺพนามเสน นิกฺขุณฺโธ นา Nilugst Puttodํ นา Puttodํา [๒๒๕] ปิณโทลาการาวาโช ปิณทํ อถมานา ปริสมาณ ปพุทธิโติ ปิณโทโลํ โส กริ ปริชนฺโนโค โภ พราหมโณ หุตวา มนุญฺญ ภิกฺขุสูงสุด ลาภสุกํ ทิสฺวา ปิณทกฺวา ปิณดํทฤาย นิกฺขุณฺโธวา ปพุทธิโต ฯ สโม มนุญฺญ ปลํพุทธํ๎ ปลํพุทธํ คหุตวา รติติ กปลุลปุรํ ยาคุํ ภิวิติ ภุฏฺตํ ภุญฺชติ ปวชฺชกฺเขน ขาติตุ๎ อกษฺสมา สตฺต อารฺธิสูจฺ ฯ สลฺลุ โตสุ ปุคฺคลุฤา นาจุนํ ฎํ โส ฎบนํ โตํ มํสนฺโต ปณาเมดฺวา รปฺปํ คุนฺหนฺโต มํสนฺโต อกาทุตฺวา คณฺหนฺติ ฎํ คจฺฉวา คงฺฉํ ฎฺติ ฎํ สตฺถู อารฺธํ ฯ อตฺถู สตทํ ฯ ปฏคฺถุคํ วิริยํ อนุชานํ ฎิโอ ปอเรน สมยํ อนิทธิโภวาน ภาวนุตโต อคุผลา อรหตุ ฎปฏิจฺฉาสา อิติ โส ปุรพฺพ สวิสํ ปิณทกฺาย อตฺตติต ปิณโทโล โคดฺเณน ปน ภาวกา วฺติอิ เอกโท คณฺโธภาวาโคติ ฎุตฺจิตฺ ฯ [จ.ว.ท. 13-4 ส.ท. 1285]
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More