ข้อความต้นฉบับในหน้า
ดูข้างคือ
1. การที่ใครจะรู้ว่าเราต้องมีสัยไหมถึงยังไงไม่ง่ายนะ มันยากๆๆๆ ต้องว่าอย่างนี้ยากอะไร
1. ยากที่จะรู้ว่าตนเองนั้นสัยอะไร or ไม้ดอะไรบ้าง ตนยากนะลูกนะ ไม่หยาก ทำไม เอกมนุษย์เราไม่มีใครเลยในโลกนี้ที่เห็นหน้าตัวเอง ฝาไว้ด้วย อย่างหลงว่าเคยเห็นหน้าตัวเองไง ไอ้ที่เห็นนะ เขาหน้าฉายนะในกระจกนั้นมันหรอเรา ไอ้ที่เห็นนะ ซ้ายก็เป็นช้าน ขวาก็เป็นช้าน เพราะว่านั้นที่เห็นในกระจกนั้นนะ มันหรอเรา ไอ้ที่เห็นนะ ชายก็เป็นขวา ขวาก็เป็นช้าย เพราะว่านั้นที่เห็นในกระจกนั้นนะ มันหรอเรา ไอ้ที่เห็นนะ ซ้ายก็เป็นชายนะในกระจกนั้นมันหรอเรา ไอ้ที่เห็นนะ ชายก็เป็นช้าย เพราะว่านั้นที่เห็นในกระจกนั้นนะ มันหรอเรา
2.ยิ่งกว่านั้น ตัวเองไม่เห็นหรอกว่าสัยไม่ดี
2. ยิ่งกว่านั้น ตัวเองไม่เห็นหรอกว่าสัยไม่ดี
ของตัวเองเป็นอย่างไร ตั้งไปคงมาบอกให้เราผู้ใดปรามบอกนะ ไม่ง่ายนะ เพราะใครจะเข้าใจเอง อย่างวัดตัวเรามาไม่ได้ควมสัยไม่ดีอย่างไง คงวานบอกให้ว่าแบบนี้ไม่ได้อย่างไงก็ต้องบอกว่ามันยากนะ เพราะฉะนั้นนะ จะเตือน
3. ประกาที่สามมือคิคฝาอีก เขาเตือนแล้ว เตือนแล้วจะเชื่อก๙ากๆๆๆ ไม่ใช่ยานิดหน่อยททำไมจึงว่ะเชื่อก็ยากๆๆๆ ที่เขาเตือนแล้วนะ ก็ไปถามตัวเองว่าเคยเลี้ยงแม่บ้างไหมมะ เคยไหม เคยเลี้ยงคุณพ่อไหม เคยเลี้ยงครูไหม นันแหละ
เตือนแล้วก็ยากๆๆๆ ที่จะเชื่อ ดูาไว้รัยใครตัวเวาเองแต่ละคน นั่งอย่างนี้นะไม่ว่านคะหลวงพ่อเองเหมือนกัน เราเจอปัญหานี่ ยังไม่พอ เอ้า เชื่อแล้วว่าเรานิสัยไม่ดีอย่างนี้ ก็พออีก
4. จะทำวิธีแก้นี้นะ ก็ยากๆๆๆ ยากจริงๆ เพราะอะไรจะวิธีแก้ได้ง่าย ถ้าไม่รู้มาจริงๆ แก้ยาก มันต้องรู้ว่ามา ถ้าไม่รู้มาจะไป ครับพอธ ที่มาแล้วก็ต้องหาวิธีตรงกันมาบกับทีมของจันไม่ดีให้เจอแล้วจึงเอามาทำกันเลยไหมจะหาวิธีแก้เจอแล้ว ยังไม่จบแค่ นี้ เจอแล้วนะวิธีแก้