การบวชในพระพุทธศาสนา : หน้า 23/44

เข้าเท่ากับว่าได้ไปเข้าฝากพระ ทุกเจ้าท่านก็ได้ทำความดี tínบถึงธรรมคุณ สังคุณ แล้วก็มีสัจจนตต่อก็ถ่อว่าเป็นกิจจรเป็นข้อปฏิบัติถ้าทำภาระ แล้วได้ สวดมนต์ ก็ถือว่าได้ทำไว้ประกอบจิตร ประกอบก็ตือการท่องบทบรรจบส่วน ใหญ่ ก็จะต้องท่องบู พุทธเจ้าทที่ท่านกำหนด ไว่ขึ้นปากขึ้นใจ ไม่ต้องเปิดหนังสือ จำได้แม่นยำ แล้วก็สวดพร้อมๆ กันนอกจากเป็นบุญเป็นกุศล แล้วยังเป็นหน้าที่ของพระแล้วยังเป็นการรักษา พุทธ พจน์แล้วยังเป็นการท่องการจำ การท่องพุทธ-พจน์เป็นเหตุไม่คาดเคลื่อนเหมือนกันจะอยู่เมืองไหนประเทศไหน ก็สามารถนำมาสวด แม้ไม่เคยสวดก็สามารถสวดไปด้วยกันได้เพราะว่าตัว หนังสือคำสอนหรือว่าตัว พุทธพจน์แม้จะเขียนต่างกันแต่พอกออกเสียงแล้วก็คล้ายกันหรือไปด้วยกันได้ นี่คือสมดุลตราณา การสมดุลภาวนาเป็นการนำเอานิมดับขึ้นมาเป็นเลือดเป็นเนื้ออยู่ ในตัวถ้าไม่ได้ท่านไม่ได้ กำวัตรเย็นก็สวดมนต์ก็เปิดตำรา เปิดหนังสือมันก็แต่ภายนอก มันก็อยู่ที่ตา อยู่ที่ปาก แต่ว่าไม่ซึมเข้าในเลือดในเนื้อด้วยต้องท่องเมือท่องจำได้ แล้วก็ภาวนา นี่คือ หน้าที่ ถ้าทำได้อย่างนี้ก็ถือว่าเป็นกำไร....ติดตาม การบวชในพระพุทธศาสนาตอน 2 ได้ที่นี่