เข้าพระฌา: การบรรลุธรรมและกฎแห่งกรรม : หน้า 6/40

เข้าพระฌา.. ต้องหนนี้กฎหมายแห่งกรรมให้พ้น พระธรรมเทคะแนนโดย พระเทพญานามมหามุนี (ไชยบุญ ธรรมโม) เข้าพรอย ปีพุทธศจราว 2546 "เป้าหมายชีวิตของมนุษย์" คือทำพระนิพพานให้แจ้งและสร้างบารมี ทั้งสิ้น โดยเฉพาะมนุษย์ไม่ว่าจะคิด พูด ทำ ล้วนแต่มีผลมากเป็นผลสันธ์ คิดดี พูดดี ทำดี ก็มีบารมีดี คิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำไม่ดีก็มีบารมที่ไม่ดีขึ้น กุศลแห่งรรมไม่เปลี่ยนแปลงไม่มีวัน แตกกฎหมายเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ในทุกภูมิภาคทั่วโลกยังยังมีแตกต่างกันไปแล้ว แต่ว่าความจำเป็น แตกกุศลแห่งกรรมนี้ไม่มีการเปลี่ยนแปลง บางอย่างถูกกฎหมายแต่ผิดกุศลแห่งกรรม ถึงแม้ไม่ติดคุกแต่ก็ไปบาย เพราะฉะนั้น กุศลแห่งกรรมจึงสำคัญมาก ภัยนี้เป็นภัยที่อันตรายอย่างใหญ่หลวงในสงสารวัฏ จะมีกำหนดกิจกแห่งกุศลต้องหลุดจากกงกรรมไปสู่ดาวนิพพาน ฯลฯ เกิดมาก็เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง เพราะเหตุนี้จึงจะต้องทำอย่างไร ก็ให้หลุดพ้นจากกงกรรม จะหลุดก็ต้องจด กิลงสาระให้หมดสิ้นไป มาวจนบรรพชนพาอยู่ในตัวของเรา เริ่มต้นที่ฐานกายฐาน ห้วงที่ 7 ด้วยการนำจิตหยุดนิ่งเฉย ๆ จนหลักอย่างนี้ได้ก็สบายแล้ว ไปยุดตรงไหนก็ได้ เพราะฉะนั้นพรรษานี้เราต้องมาฝึกหยุดฝึนั่ง ให้โอกาสกับตัวเราได้หยุดทำนี้ มีชั่วโมงหยุด ชั่วโมงกลางบ่อย ๆ เราก็จะเข้าถึงพระในตัวได้ ซึ่งทุกคนมีสิทธิ์เข้าถึงได้ทันนั้นและก็สามารถเข้าถึงได้ทุกวันตลอดเวลาเลย หยุดตอนไหน ก็หยุดตอนนั้น เป็น อกาลิโก ไม่กำหนดกาลเวลา แล้วหยุดกันขึ้นอยู่กับความ