เรื่องราวของพระโพธิสัตว์และหญิงงาม : หน้า 21/40

กิโล ไม่มีสภาพความ ท่านข่มความกิโลไร้ ไม่ให้ ลูกไม้ผสมใจให้รำรื่น จนเอาชนะใจผู้ไม่ ประสบดีในที่สุด เรื่องมีอยู่ว่า * เศรษฐีสมภารอยุ่ในเมืองพาณิชย์ ได้ให้กำเนิดบุตรชายซึ่งจิตใจจากพรหมโลก หญิงญาติ ได้บานานานนักหนูน้อยว่าโพธิ์มารจึง ได้ เดินทางไปเมืองตักสิลาเพื่อศึกษา ศิลปะทุกอย่าง เมื่อสำเร็จแลกก็กลับมา พ่อแม่ได้สุขสาวงามมา ให้ ฝ่ายหญิงมีรูปงามสง่า เป็นหญิงที่มีจาก พรหมโลกเช่นกัน นางมีความงามเป็นเลิศประดุจ เทพอัปสรในสวรรค์ ทั่งโพธิญาณกับหญิงสาว ต่างไม่ปรากฏในกามคุณ แม้ว่าหญิงญาติจะจับ แต่งงาน แต่ทั้งสองท่านก็ไม่เคยมีความฟุ้งซ่านด้วย รา คะ นี้ชื่อว่าเมณฑกธรรมไม่เคยเกิดแม้ในความฝัน ทั้งสองเป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์ประดุจนิพพานอยู่ร่วม ชายคาเดียวกัน ต่อมามาดาบิดถึงแก่วง พระโพธิสัตว์ได้ ปรึกษากับฝ่ายหญิงว่า “น้องหญิง เธอจรับทรัพย์ 80 โกฎิขึ้นเลี้ยงชีพเป็นสุขดี ฉันไม่ต้องการ ทรัพย์สมบัติเหล่านี้เลย ตั้งแต่ไป ฉันจะเข้าไป หวังพาณฑไปบวชเป็นฤาษี เพื่อแสวงหา ที่พึ่งที่รัง อันแท้จริงให้กับตนเอง ฉันปรารถนาที่จะหลุดพ้น จากความทุกข์ทั้งปวง” ฝ่ายหญิงถามว่า “กิการ บรรพชา สมควรเฉพาะพวกบรรพชันท่านหรือ เมื่ออุ ว่า แม้หญิงสามารถบำเพ็ญบํญเนบาทมั บรรมี ออกบวชเป็นอาสิได้ นางจึงบอกว่า “ถ้าเช่นนั้น ฉันจะไม่รับกองเทพที่จะมาที่แล้ว แมฉันไม่มี ความปรารถนาสมบูรณ์ก็วกลงหัวเหล่านี้เลย ฉัน เองก็ปรารถนาจะออกบวชนาสนิ่นกัน” ก่อนตอบบวช ทั้งสองท่านร่วมกันบำเพ็ญภาวนา ทนานามี ด้วยการนำสมบัติที่มีอยู่ทั้งหมด ๑๖๐ โกฎิออกแจกจ่ายให้บาญาณกถิพนจร ทั้งคู่ แจกจ่ายอยู่หลายวัน สมบัติยังไม่หมด ครั้นวันที่ 7 จึงบอกทุกคนว่า “โอภาคารณ์สิ่งใดไป ก็พ้น ไปตามความปราถนาเกิด” จากนี้ทั้งสองได้เดิน ทางไปบรรพเป็นฤาษี บำเพ็ญสมบารมีใน ป่าเป็นเวลานาน ต่อมาได้พากันออกจากป่าเพื่อ มาแสวงสรรเสริญ ได้เที่ยวจาริกไปตามชนบท จนถึงจุฬาพาราสี อายูในเขตพระราชอุทยาน เป็นเวลาหลายวัน วันหนึ่ง พระราชาเสด็จประพาสพระราช อุทยาน ทอดพระเนตรเห็นดาบสผู้มีรูปงาม ก็มพระทัยปิฎิพัทธ์ เมื่อรับว่า ดาบส่องท่านนี้ เคย เป็นคู่ครองกันมาก่อน แต่ตอนนี้ ต่างประพฤติ พรหมจรรย์ พระองค์จึงอยากได้งานมาเป็นคู่ครอง ทรงดำรำว่า ถ้าเราให้หาทาริงนี้โดยพลการ พระดาบสนั่งก็ทำอย่างไรหนอ พระราชาจึงเสด็จประทับพระนามว่า “ฤๅ ฉบับรพรมณ์ ถ้าผู้คนพานดิบิน ผู้นั้นก็จะดำรงนรักของท่านไป ท่านจะทำ อย่างไร พระโพธิสัตว์ตรัสว่า “แม้ผู้ใดมาลักพาตัว ไป หรือเอาไปโดยพลการ อาตมภาพก็จะไม่โกรธ ไม่ เศร้าโศกเสียใจ” แม้พระราชาจะได้ดับเป็นนั่นก็ ยังไม่อาจห้ามพระทัยได้ดี จึงส่งสั่งให้นำ นางดาบสนีไปบังไว้นในพระราชมณเฑ