การบำเพ็ญภาวนาและวิชาชาติในพระพุทธศาสนา : หน้า 34/45

เทศสนาที่บำเพ็ญภาวนามามาก จะสามารถจะละลิขิต ชาติได้ ๙๐ กับ พระอดิสลามสามารถจะลิขิตชาติได้ แสนกับ พระอัครสาวกสามารถจะลิขิตชาติได้ ๑ ลงใจแสนกับ พระปัจเจกพุทธเจ้าสามารถจะลิขิต ทรงจะลิขิตชาติได้ไม่มีพากพร คือ สามารถจะลิขิตชาติ ได้ตามใจปรารถนา ในวังสักฤดูศุตตสน์ ว่าด้วยเรื่องชาตด พระบรมศาสตรนำนเรื่องในดีดี อันเป็น ประวัติศาสตร์ของการสร้างบารมีมาเล่าให้ฟัง ท่าน ผู้รวบรวมเอาไว้ได้ ถึง ๕๐๐ กว่าเรื่อง ไม่ว่าจะ เลยพระชาติตเป็นภูษีบ้าง เป็นพระราชา พระเจ้า จักรพรรดิ บางพวกชาติพระองค์ก็พลัดหลงไป เกิดเป็นสัตว์วิเศษจนฝั่ง มิแต่มีหลายชาติที่ได้ไป เลยสุขเป็นจอมเทพบนสวรรค์ ที่พวกเราเคยได้ยิน มาหมดนี้ที่พระองค์ให้บังเอิญได้ยิน ก็เพราะบรรลุ บุพเพนิวาสานุสติญาณเอง วิชาชาติ ๒ คือ จตุปปญญา ฆาราวุฒิและ อุปัตถสมภพทั้งหลาย เมื่อใจหยุดนิ่งเป็น สมาธิ จิตจะน้อมไปเพื่อญาณเครื่องจักรฤา ฤกษ์ อุปปัตถสมภพทั้งหลาย สามารถเล็งเห็นหมู่สัตว์ผู้ กำลังจุติ กำลังอุบัติ เลว ประณีต มีผิวพรรณดี มีมือ พรรณะรามได้หมด ซึ่งเป็นการเห็นที่ส่งจักษุของ มนุษย์ วิชชาที่ ๓ คือ อาสาวิญญาณ เป็นญาณ เครื่องหยุดพันจากเกลียดสงสาร เจ็ดด้วยครชตมวร พอหมดเกล้าสิ้นเป็นถึงราชันย์ ไม่ต้องกลับมา เวียนว่ายตายเกิดต่อไปแล้ว เมื่อกายหยาบชร่ง อยู่ไม่ได้ ก็อาดยอมอร่อยดกคุณบดีไปสู่ อายุนิพพาน เลยเอากันบรมสุขอย่างเดียว นอกจากนี้ยัง อภิญญา ๔ คือ วิปสนาญาณ เป็นความรู้แจ้ง วิชา เหนือ สามารถชนธรรมดา พระบรมศาสดานอกจากจะ บรรลุวิชชาดังๆ เหล่านี้แล้ว ยังทรงสมบูรณ์ด้วย จรณะ ๑๕ ซึ่งเป็นความประพฤติที่งาม ไม่มี ใครสามารถตำหนิการกระทำของพระพุทธองค์ ได้ เพราะท่านแม้บรรลุธรรมแล้ว ก็ยังมีข้อผิด พลาดเล็กๆ น้อยๆ แต่พระพุทธองค์เป็นผู้มีความ สมบูรณ์พร้อมทุกอย่าง นอกจากนี่ยัง อภิญญา ๔ คือ ความรู้ยิ่ง เป็น ผลที่ได้จากการบำเพ็ญจิต ได้บรรลุปาน และอุปมานสมบัติราคา จนได้บรรทุกาย ธรรมอรหัต สภาวิจจะบริสุทธิ์ที่สุดจนตรัสรู้ได้ เกิดเป็นความรู้ระดับอัญญูนิยม จะต้องเป็นจิต ละเอียดมากๆ มีความตั้งมั่นไม่หวั่นไหว สงบจาก กิเลสและนิวรณ์ต่างๆ พร้อมที่จะนำไปเพื่อให้เกิด อภิญญา ผลที่ได้ก็เหมือนกับวิชชา ๗ นั่นแหละ ไม่