การที่ต้องผ่านทุกข์เพื่อหลุดพ้นจากกิเลส : หน้า 38/78

แกว่งก้าม เสียแล้วนะ บอกตรงซิ ถ้ายังไม่วางก้ามยัง กระมิดกระเมี้ยนอยู่ ยังจะนิยมนิยมชื่นอยู่ นั่นพระองค์ทรง รับสั่งว่า กามสุขลิกนูโยคไม่มีประโยชน์อะไร อย่าเข้าไป ติดต่อ ถ้าเข้าไปติดแล้วไปไม่ได้นั้น นั่นว่า โย จาย อุตกิสมณูโยโ ทุกโจ ประกอบ ความลำบากให้แก่ตนเปล่า ไร้ประโยชน์ นี้ อุตต- กิสมณูโยโ เป็นทุกข์แก่ผู้ประกอบ ไปจากขัศศิก็อิลสนัน ไม่ได้ไม่ประโยชน์อีกเหมือนกัน อุตติกสมณูโยคนั้นทำ อย่างไร ประกอบความลำบากให้แก่ตน พวกประกอบความ ลำบากให้นั้นทำอย่างไร นอนหนาม ตกแดด อย่างไฟ ไม เคาะหน้าแข็ง หาสุทราย นี้พวกประพฤติดับกิเลส นอน หนาม ตกแดดอย่างไฟ ไม้เคาะหน้าแข็ง หาสุทราย นอน หนาม หนามนั่นเจ็บเสีย ความสงัดดีดีหายไปได้ เข้าใจ ว่าหมดกิเลส เป็นทางหมดกิเลส ตกแดดล่ะ เมื่อตกแดด แดดร้อนเข้าก็ไม่มีความกำหนดดีเข้านะซี เข้าใจว่ากิเลส ดับแล้ว นั่นความเข้าใจของเขา เข้าใจอย่างนั้น ยาไฟล่ะ