การทำความเข้าใจกิเลสและการฝึกใจ : หน้า 65/72

กิเลสทำลายใจ กิเลสคือสิ่งที่ทำให้ใจเศร้าหมอง ถ้าใจถูกอัสดงจากกิเลสจะถูกกิเลสบังคับให้ดิ่งในเรื่องที่ไม่ควรคิด และเปลี่ยนเรื่องคิดจากเรื่องหนึ่งไปอีกเรื่องหนึ่งไม่หยุด ทั้งทั้งเร็ว ทั้งทั้งร่วง ยังคิดไม่จบ จึงมีมดลง ล่างง่าย เหนื่อยง่าย กิเลสเป็นอาดูรละเอียดและสาปราก มันฝังอยู่ในเนื้อใจถึงแม้ว่าจะแรกเกิด ทำให้ใจเศร้าหมองเมื่อมีวัตถุภายนอกมากระทบ มา ย่อย ก็เหมือนกับการกวน้ำให้เนิน กิเลสจะกำเริบขึ้นมาทำให้ใจนุ่มนวล อ่อนล้า ทำให้ใจเสียคุณภาพในการเห็น จำ คิด รู้ แล้วมันบังจับใจให้คัดในทางไม่จดตามอำนาจของมัน คือ ทำให้คิดโลภ คิดโกรธ คิดหลง คิดฉลาดร้อน คิดผิด พยาบาท คิดเรื่องที่ไม่ควรคิดทั้งหลาย เมื่อคนเราเจ็บป่วยและตายไปนั้น ก็เลยไม่ได้ตามกายไปด้วย มันยังฝังค้างอยู่ในใจตามไปบี้บนใจในชาติต่อไปอีก ด้วยความที่กิเลสมันไม่พรากจากใจเลย ใจคนเราจึงค้นกับกิเลสเหมือนปลาคู่กัน นัยยะอะไรที่ไม่ดีก็อาศัยกับกิเลสนี้มาก ถ้าจะให้เลิกนิสัยที่ไม่ดีสอย่าง มันจึงทรุดทรายมาก อยากจะกลับไปทำผิด ๆ เหมือนเดิมอีก การฝึกใจ ใจนี้ฝึกให้ดีขึ้นได้ และมีศักยภาพฝึกได้ไม่มีขีดจำกัด สิ่งที่ต้องฝึกคือ ฝึกใจให้เป็นสมบัติแท้ จะทำให้ใจหยุดคิดสิ่งที่ไม่ควรคิด และใจนัยยิ่งฝึก ยิ่งสว่าง ยิ่งแจ่มใส ยิ่งสุข ยิ่งสงบ ยิ่งทรงพลัง มีแต่ความมุ่งมั่นบากบั่น มีพลังที่จะทำความดีเพิ่มขึ้น เมื่อใจมาก ๆ เข้าก็เป็นทางมาแห่งปัญญา มีนาคม ๒๕๖๐ อยู่ในบุญ ๓๓