การประกอบอาชีพอย่างมีความสำรวม : หน้า 57/63

"ถ้ใครมีความสำรวมกาย สำรวมวาจาดี ร่างกายก็เล็กหรือน้อย อายุก็ยืน ถ้าใครไม่สำรวมกาย ไม่สำรวมวาจา ความสำรวมก็เกิดมาก อายุีก็สั้น" กลั้บใจให้มีบุญกุศล กำจัดเสลออกได้ก่อน ถาวร ในตัวจะบุญกุศล ด้วยแนวทางเดียวกันที่พระสัมมา สัมพุทธเจ้าทรงปฏิบมา คือ เจริญสมาธิภาวนา ด้วยยึดมรรคมังค์ ๘ หน้าที่ย่อเกิดมา ก็ต้องแก้ตัวเอง แมคนอื่น ๆ ก็เช่นกัน ต่างต้องทำงานนี้ด้วยตัวเอง พระตถาคตเป็นเพียงผู้บอกและชี้ทางให้ ขณะนี้เรายังฝึกตัวของเราให้ถึงจุดหมายปลายทาง ก็จะต้องทำความรู้จักตัวเราเองไว้ก่อน เพื่อจะได้ผลทับทบอภปร ม เพราะเรายังอยู่ภายใต้อุ้งมรรค การทำงานก็เป็นการทำกรรมไปด้วย การประกอบอาชีพผิดผิดเพื่อนำความดีอยู่แต่ไหน แต่สิ่ง ๆ แล้วส่งผล ทั้งต่อชีวิตและจิตใจของเรา เพราะเราคิด พูด ทำ อยู่ด้วยกันนี้ทุกวัน เราจะมีสติหรือเวล มัททำกรรมดีหรือกรรมชั่วก็อยู่ที่การประกอบอาชีพนี้เป็นหลัก การประกอบอาชีพอาจจะเป็นตัวสร้างหลักฐานที่มั่นคงหรือเป็นตัวทำลายความมั่นคงของ ชีวิตก็ได้ เพราะการทำงานในอาชีพนั้น เราจะกำลังสร้างบุญ or สร้างบาปไปด้วย อาชีพที่สร้างรายได้มาหลากหลายไร้จะให้ประโยชน์แก่ไอ้เองเดียว เพราะภามเป็นอาชีพที่จิตตอบอปแล้ว สิ่งที่ได้มาไม่คุ้มกับสิ่งที่ชีวิตเราต้องสูญเสียไป งานที่จำเป็นต้องเป็นงานสุจริต ไม่ เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น ก็เกิดประโยชน์แก่สังคมโดยส่วนรวม ดังนั้น การประกอบอาชีพที่มั่นคงนอกจากคำนี้ก็รวยได้เลื่องชื่อลือเสียงชีวิตปัจจุบันของเราแล้ว ต้องสามารถรับประกันชีวิตในอนาคตต่อ ๆ ไปของเราด้วย การตัดสินใจเลือกอาชีพ จึงจำเป็นต้องวางแผนให้ดี ซึ่งการวางแผนนี้เป็นการวางแผนระยะยาวที่ต้องใช้เวลานานมาก และใช้ความพยายามมาก แต่ผลตอบแทนที่ได้รับก็คุ้มค่า"