พระมหาพงศ์ศักดิ์ ฐานโย: ปฏิหาริย์เพื่อการปราบทุจริตในพระพุทธศาสนา : หน้า 58/63

ỳ87êàปจบฌ>าเา า่ืึอนดอ่ ขืออนาคต เรื่อง : พระมหาพงศ์ศักดิ์ ฐานโย, ดร. ย้อนอดีต...ท่องประวัติศาสตรพระพุทธศาสนา ตอนที่ ๑๙ : ขฺกูล ๑,๐๓ กับปฏิหาริย์เพื่อการปราบทุจริต หลังจากพระพุทธองค์มีพระครัสเพื่อส่งพระอัชฌา ๑๙ รูปออกไปประกาศพระสรรเสริญ แตตัวพระองค์เองก็กำาไดอยางไมน่าเชื่อ พระพุทธองค์ได้มุ่งหนาไปสู่จรวฺณาเสนานคม ณ ที่แห่งนํ้น มีภิษ๖ ๓ พื้นอินฺคจ์เป็นคุณอาจารย์ใหญของชาวัจฉันและมค โดยมึ "อุจจาระสปะ" ผูเปนพนัู่ดูแลบริวาร ๔๐๐ มี "นํ้าที่สปะ" และ "คยากาสสปะ" ผูเปนน้องทั้งสอง ดูแลบริวาร ๑๐๐ และ ๒๐๐ ตามลําดับ รวมทัง้สิ้น ๑,๐๐๐ ตน ครั้งเมอ่ พระพุทธองค์เสด็จนาเนินไปถึงที่อยู่ของ "อุจจาระสปะ" ผูเปนพี่ใหญ ณ ที่พระพุทธ-องค์ไดโ้รงอาศัยปฏิหาริย์ ๓ อันประกอบดวย ๑. อิทธิฏปฏิหาริย์ คอื การแสงดุทธีไดเป็นอัศจรรย์ ๒. อาเทสนาปฏิหาริย์ คอื การดักทางใหเห็นไปตามความเป็ นจรง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อิทธิฏปฏิหาริย์ และ อาเทสนาปฏิหาริย์ ดงัน้นความโดยอิช้อนไป พระพุทธองค์ทรงเริ่มต้นดวยภาเราะประทับอยูုိในโรงบัหนเขาไฟ ณ ที่นีมพฒานคผูมรถลามาอาศัย ถมความพฒานคบังหลวนดาวเดน้ไฟและฟาไสพร่าพระอณ พระอณรองค์เข้เดโภสันสนูลยพญานาคใหดงลงในบาตร (อิทธิฏปฏิหาริย์) หลังจากน้น, ท้าวมาราทก้ั ท้าวสักกะ ท้าวสมมติพรหม ไดมานําเข้าพาเรพระพุทธองค์ ซึ่งทังหมดRejectอุในสายตาของภิษุทั้งปวง ต่อมาเมือ่ พฒิยูายญใหญ ชาวอัจฉันและมคต่างเตรียมเครือ่งสักการะแก่เหล่าภิษุ "อุจจาระสปะ" ได้เกิดวิจิตตรา เกรงว่าสักการะทั้งหลายจะเสื่อมไป จึงไม่อยากใหพระพุทธองค์เสด็จนาในวันรุ่งขึ้น ซึ่งพระพุทธองค์ทรงทราบ ถึงความคิดดังกวาเร้น จึงไดเสด็จไป (อเทสนาปฏิหาริย์) และเสด็จไปยังอุตตราฤๅว เพื่อบัญชามา (อิทธิฏปฏิหาริย์) นอกจากน้นีมเีหตุการณ์เสด็จไปยังอุตตราฤๅวดงัน้น ท่านความร้เป็นมีเหตุการณ์เสด็จไปแสวงหาต้นทุนด้ว ส่ง่งอันดลให้เหล่าภิษุสามารถผ่ฟืน กองไฟ และดับไฟฟัง ๕๐๐ ได้อย่างอัศจรรย์ และเหตุการณ์สุดท้ายที่ทำให้ "อุจจาระสปะ" ยอมนํกิฤีที่มีตลอด คือ เหตุการณ์ที่เกิดอูภัยใหญ เนล่าภิษุต่างออค มีเพียงพระพุทธองค์เท่านั้นที่งปน้ันจากอุภัย และเสด็จจงกรมอยู่ท่ามกลางแม่นำ่ ที่แหลกออกเป็ นทาง (อิทธิฏปฏิหาริย์) จากเหตุการณ์ดังกล่าวนี้ปกวาอธรรมอธิเยยมในพระวินัยปก มาตราฃ (ฉ.มหา ๔/๓๗๒-๓๗๗ ๓๘-๔๖ แปลมจร) ทำให้เขาเห็นว่า ปฏิหาริย์ ๓ มีสนับสําคญ้อย่างต่อการเผยแพร่พระพุทธศาสนา โดยพระพุทธองค์รง้มันต้นนี้ อิทธิฏปฏิหาริย์ และ อเทสนาปฏิหาริย์ ควบคูกนไปจนกระทั้่งทรงเห็นว่า "อราวัลลัสละ" คลายทจลงได มิติเสนมูลว่ากา่งการฟังธรรม เมือ้นพระพุทธองค์ จึงทรงอาศัย อนสาสนีปฏิหาริย์ แสดงธรรมแก่อภิลีกทั้ง ๓ พี่น้อง รวมถึงบริวารอีก ๑,๐๐๐ ฉนะครัง้บรรลุเป็นพระอรหันต์ในที่สุด จริงอยํแม้ อนสาสนีปฏิหาริย์ จะมีความสําคัญที่สุดและเป็ นแก่นของพระพุทธศาสนา แต่เราก็ไมอาจปฏิเสธความสําคัญในระดับรองลงมาของ อิทธิฏปฏิหาริย์ และ อเทสนาปฏิหาริย์ ได้โดยประการังปิย บงว อุปสรรค