การเรียนรู้เกี่ยวกับอันตรายในโลกและความไม่จีรัง : หน้า 37/68

โลกนี้อันตราย แต่ผู้รู้หาข้องอยู่ไม่ กลางของกลาง อยู่ข้างใน กลางของใจ ใสในใส คือความใส กลางดวงใจ หยุดในหยุด นิ่งในนิ่ง ดีเข้าไป เกิดเป็นกาย ซ้อนกาย ข้างในตน กายซ้อนกาย ซ้อนกัน อยู่กลางกาย ใจมองกาย กลางกาย พบกายฝัน หม่นมองกาย กลางกาย ทุก ๆ วัน ปรารมณ์มัน วันหนึ่งถึง ซึ่งธรรมภาย (๑๒ วินธรรม) ความจริงที่ว่า โลกนี้เป็นที่สุดภัยเพียง ชั่วคราวคราว ที่สรพลังทั้งปวงเมื่อเกิดนั้น แล้ว มีการตั้งอยู่เพียงชั่วครู่เดียวเท่านั้น เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา และจะเสื่อมสลายดับหายไปที่สุด แม้วิถีชาวกฤษฎีกา หลายบททอวายพงามาก มีความรู้สึกและสายสัมพันธัับคุณแค่ตอนยังหายใจอยู่ เท่านั้น เมื่อเวลาผ่านไปไม่ถึงร้อยปี คำอธิษฐานจากโลกนี้ในที่สุด แล้วก็วนเวียนช้าทุกเกิดแก่เจ็บตายทุกโศกพลัดพรากอันบันครั้งไม่ถ้วนอย่างนี้เนี่ยหน่อย เป็นที่สุด มีคำกล่าวในพระพุทธศาสนาว่า ไม่ควรยึดมั่นถือมั่นติดในนนะ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ เพราะสิ่งเหล่านี้ล้วนไม่จริงเที่ยงแท้แน่นอน ทั้งเป็นทุกข์ เป็นนัตตา จึ่งเป็นคำสอนที่ให้ความรู้จริงและให้ความเข้าใจถูกต้องถึงความประเดี๋ยวใน การเกิดขึ้น และตั้งอยู่ของทุกสรรพสิ่ง ทั้งที่มีวิญญาณครองและไม่มีวิญญาณครอง ที่ต้องเป็นไปตามนี้เสมอ และเมื่อเข้าใจโลกไปตามความเป็นจริงดังนี้แล้ว มนุษย์เราจึงควรประมาณ ใช้เวล่า