ทบทวนบุญ: ความสำคัญของวิชชาธรรมกาย : หน้า 16/68

ทบทวนบุญ เรื่อง : พระมหากษัตริย์ จนทุโย ป. ๙ ปลื้มบุญ วันครูผู้ค้นพบวิชาชาธรรมกาย ยามเวลาปลบคำวันหนึ่ง ในขณะที่มานหมอเมฆกำลังเคลื่อนคล้อยลอยลับไป แสงแดดอ่อน ๆ จากดวงตะวันยังคงส่องแสงเช่นวันวานที่ผ่านมา ทำให้หวนนะระลึกถึงบุคคลสำคัญของโลกและจักรวาล ผู้เป็นดั่งดวงตะวันที่สว่างไสว ที่มาว่าจะถูกลม ฝน แดด โหมกระหน่ำสักเพียงไหน ท่านก็ไม่เคยหวั่น ไม่เคยหยุดทำหน้าที่นำแสงสว่างแห่งธรรมรยายไปสู่ใจของสรรพสัตว์ทั้งหลายเลย ทำให้โลกและจักรวาลย่อมรู้จักกับคำว่า “วิชชาธรรมกาย” ตราบจนถึงปัจจุบันนี้ คำว่า “ครู” นั้น มาจากภาษาสันสกฤตว่า “ครู” แปลว่า “หนักหรือจม Booka” ซึ่งสำนักงานราชบัณฑิตยสภาได้ให้ความหมายว่า “ผู้มีความประพฤติดำเนินคาระผู้สั่งสอนศิษย์” ดังนั้นเพื่อความหนักถึงความจริงอันประเสริฐหรือวิชชาธรรมกายที่ได้มีการค้นพบ ถ่ายทอด และถ่ายทอดมาจนถึงวันนี้ โดย พระมงคลเทพมุนี (สด จันทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย คุณยายอาจารย์มหาตรันูบารมีอัญฉริยะ กนกบุญ ผู้ให้กำเนิดวัดธรรมกาย และคุณยายอาจารย์มหารัตนบัลลังก์ทอง สุธาแดงตื่น เป็นต้น ทางวัดธรรมกาย จ.ปทุมธานี ๑๙ อยู่ในบุญ ตุลาคม ๒๕๖๒