ข้อความต้นฉบับในหน้า
ง บัญญัติ
บุญใหญ่วันคล้ายวันล্মสังฆาร คุุณยายอาจารย์
เรื่อง : ร.ลำเลืองมงคล
ทำไมคุณยายอาจารย์ฯ จึงทอดกฐิน ?
ด้วยบุญจากการนั่งสมาธิทำวิชาชาญว่าได้บุญมากที่สุดแล้ว แต่ทำไมคุณยาย จึงต้องทอดกฐิน สู้อาเวลามานั่งสมาธิอย่างเดียวไม่ดีกว่าหรือ ???
วันที่ ๑๐ กันยายน พ.ศ. ๒๕๖๒ ที่ผ่านมาไม่นานนี้ เป็นวันครบรอบวันละสังขาร ๑๙ ปี ของ คุณยายอาจารย์มาทรัตน์บุตรกลกจันทร์ ขนุนหย่ง ซึ่งพวกวันนี้ไร คณะศิษยานุศิษย์ จำนวนมหาศาลต่างมาทำบุญกุศลเพื่ออุทิศแด่ท่าน และฟังสดพุทธมนต์ อีกทั้งยังระลึกถีงคุณธรรมคำสั่งสอนของท่านเหมือนครั้งที่ท่านยังมีชีวิตอยู่
แต่มีอธิบายหนึ่งที่ผมเขียนได้ดี ในครั้งที่เคยสัมภาษณ์ พี่อารีพูนธ์ ตรีอนุสรณ์ อุปธาใกล้ชิดคุณยาย ผู้เขียนได้เรียนถามพี่เขาว่า “พี่อารีพูนธ์คะ ด้วยบุญจากการนั่งสมาธิทำวิชาชาญว่าได้บุญมากที่สุดแล้ว แต่ทำไมคุณยายจึงต้องทอดกฐิน สู้อาเวลามานั่งสมาธิอย่างเดียว ไม่ดีกว่าหรือพี่ ???”
ตอนนั้น พี่อารีพูนธ์บอกว่า “ในเรื่องนี้ คุณยายท่านเคยพูดให้ฟังว่า ยายอยากได้ทั้งบุญหยาบและบุญละเอียด บุญหยาบ หมายถึง บุญที่ทำออกมาแล้วเห็นเป็นรูปธรรม เช่น สร้างวัด บวรพระ ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า ฯลฯ ถ้าทำบุญหยาบแล้วอนิสงส์ที่ได้ก็คือ เราจะได้ทรัพย์สมบัติที่มีความสมบูรณ์ บริบูรณ์ เกิดไปทุกๆพาททุกชาติ ก็จะสร้างบารมีอย่างไม่ลําบาก”
๕๘ อยู่ในบุญ ตุลาคม ๒๕๖๒