ชีวิตและการปฏิบัติธรรมในวันวิสาขบูชา  วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน พฤษภาคม พ.ศ.2564 หน้า 8
หน้าที่ 8 / 62

สรุปเนื้อหา

การชวแงชีวิตในวันวิสาขบูชาย้อนให้เห็นถึงการตั้งปณิธานและการใช้ชีวิตเพื่อพระพุทธศาสนา เหตุการณ์ในวันที่ประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพานขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าช่วยสร้างแรงบันดาลใจในการปฏิบัติธรรมอย่างลึกซึ้ง สามเณรและผู้ปฏิบัติธรรมต้องมุ่งมั่นในการศึกษาธรรม และรักษาปณิธานที่ตั้งใจไว้ในการทำงานเพื่อพระศาสนา เพื่อที่จะสามารถชนะมารและสิ่งที่ขัดขวางการเดินทางในทางธรรมได้ในอนาคต

หัวข้อประเด็น

-วิสาขบูชา
-การศึกษาธรรม
-การตั้งปณิธาน
-การใช้ชีวิตเพื่อพระพุทธศาสนา
-การชนะมาร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

คำอ่านจากภาพ: สำหรับการชวแงชีวิตในวันวิสาขบูชานั้น ถือเป็นความโชคดีมีบุญอย่างยิ่งของสามเณร เปรียญธรรมหฺหลาย ที่ได้รับใช้ในวันที่ดีที่สุดสมบัติได้ตั้งปณิธานสละชีวิตไว้ในพระพุทธศาสนา ดังอวฑูของหลวงพ่อมัมมิชัยที่เคยกล่าวไว้ต่อไปนี้ "...วันเว่าชบษาเป็นวันที่รุ่งและดีที่สุด คือ วันที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพาน ในวันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖ เป็นวันที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงชนะมาร ลูกสามเณรของหลวงพ่อจะได้ชนะมาร ปราบมาร ปหานกีสล ทำวิชาชาธรรมกายตามมหาปุญญ์อาจารย์ไปตลอดทั้งสายย ทั้งละเอียด... การตัดสินใจของชีวิตเหมือนกันเป็นการประกาศศักดา เราจะทุ่มทั้งชีวิตของเราไปข้างหน้าโดยไม่เหลียวหลังกลับ เหมือนเราทุ่มข้าวสละชีวิตทั้งชีวิตไว้ในพระพุทธศาสนา เมื่อวาชไปแล้วต้องรักษาฤดูการและปณิธานของตนเอง สิ่งยังไม่สมบูรณ์ เช่น การศึกษายังไปไม่ถึงเปรียญธรรม ๙ ประโยค ถ้าเรายังมีความตั้งใจอยู่ก็ไปให้ถึง หรือถ้าใครมีความรู้ความสามารถสติปัญญาไปไม่ถึง ก็ช่วยกันทำงานพระศาสนา..." bottom left: ๖๖ อยู่ในบุญ พฤษภาคม ๒๕๕๔
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More