การสนทนาครูผู้วิเศษ : หน้า 169/221

...อย่าดียิ่งมีด้วย... เดี๋ยวหลายชั่วโมงทุกวัน เพื่อเหนียวไว้ ส่วนภรรยาของท่านนั่งสมาธิเป็นประจำ หลวงพ่อเห็นเขาดื่มมากจนหลวงพ่ออดไม่ได้ที่จะหยุดหวิด วันนั้นพาเขามากราบคุณยาย เขาก็ขึ้นมานั่งข้างหน้า ยกมือไหว้คุณยายแล้วขึ้นอาร์มภบทว่า ผมไม่เชื่อหรอกว่านรกสุรรค์มีจริง ผมเชื่อว่าตายแล้วสูญ แต่มออยากให้คุณครูช่วยดูให้หน่อยว่าสักแม่ของผมตายแล้วไปอยู่ที่ไหน ผมทำบุญแล้วจะเอนบุญ นี้ทิศไปให้ ว่าแล้วก็ยืนใบอนุโมทนาบัตรให้คุณยายต่อจากนั้นเขาเล่าให้ฟังว่าได้เคยไปวัดแห่งหนึ่งแถวบางลำพู ไปเล่าให้พระท่านฟังว่า มีอยู่วันหนึ่งตอนกลางคืนขณะอยู่บ้านนอก เขานอนห้อยเท้าลงตรงชานบ้านที่ยื่นออกไป ในขณะนั้นแสงจันทร์ส่องอยู่บนเอง เขาเห็นควันลอยออกมาจากร่องกระดาน 168