การเปลี่ยนแปลงในการรับรู้ความสนุกสนาน : หน้า 179/221

...คุณยายเตือนให้ชอบ... ตอนเป็นเพื่อนคุณสักกันอยู่ ท่านเคยไปดูการแสดงตามสถานที่ต่างๆ เพื่อความบันเทิงเพลินใจ ถึงตอนหัวเราะก็หัวเราะ ตอนนึกแสดงเขาทำให้โศกก็จะโศก หรือให้สนุกสนานก็จะสนุกสนาน แต่พอถึงจุดอึมตัวหรือจุดเปลี่ยนของชีวิต ท่านกกลับรู้สึกเฉย ๆ ด้วยกันทั้งคู่ จนกระทั่งต้องหันมองหน้ากัน เพราะใจตรงกัน ดวงตาทั้งสองคู่ประสานกัน ต่างก็ถามว่าทำไมวันนี้ส่ายจึงดูไม่สนุกสนานเหมือนทุกครั้งที่เคยมาด้วยกันเลย อีกฝ่ายก็ตอบว่าสายก็เช่นเดียวกันนั่นแหละ ทำไมวันนี้ดูไม่ครื้นเครงทุกที่เราจะต้องสนุกสนานบันเทิงด้วยกัน ท่านบอกว่านั่นน่ะสิ ทำไมนั่งรู้สึกเบื่อ ๆ เห็นว่าสิ่งหลานปีไม่เป็นสาระแก่นสาร แล้วในที่สุดก็ชักชวนกันไปวชหลวงพ่อก็คลาย ๆ อย่างนั้น เพียงแต่ไม่มีสงาย