อานิสงส์แห่งการสร้างบุญในพระพุทธศาสนา : หน้า 12/80

พวกลูกศิษย์ได้พร้อมใจกันทำฌาปนกิจ สรีระของดาบสอาจารย์ด้วยความโศกเศร้าเสียใจ PP ในขณะที่ศิษย์เหล่านั้นกำลังพร่ำพิไรรำพันอยู่ เทวลเทพบุตรได้มาปรากฏอยู่ที่เชิงตะกอน ให้ โอวาทลูกศิษย์ว่า “ท่านทั้งหลายอย่าได้เศร้าโศก ไปเลย จงยึดเอาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งเถิด อย่าได้เป็นผู้เกียจคร้าน จงยังประโยชน์ของตนให้ ถึงพร้อม ด้วยความไม่ประมาททั้งกลางวันและ กลางคืน จึงเร่งทำความเพียรเถิด เพราะความ โศกเศร้าเสียใจนั้นไม่ได้ช่วยให้เกิดประโยชน์อะไร” เมื่อดาบสอาจารย์ให้โอวาทแล้ว ก็กลับไป เสวยสุขอยู่ในเทวโลกถึง ๑๘ กัป แล้วมาเกิดเป็น พระเจ้าจักรพรรดิอีก ๕๐๐ ครั้ง เป็นพระราชา มหากษัตริย์ และเป็นเศรษฐีอีกนับครั้งไม่ถ้วน ท่านท่องเที่ยวอยู่ในมนุษยโลกและเทวโลกสองภูมิ เท่านั้น ไม่เคยไปสู่ทุคติเลย ในชาติสุดท้ายก็ได้ ออกบวชเป็นพระ ท่านบำเพ็ญสมณธรรมได้ไม่ นานก็เข้าถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิต สำเร็จเป็น พระอรหันต์ผู้สมบูรณ์ด้วยวิชชาและจรณะ เราจะเห็นได้ว่า อานิสงส์เพียงแค่ก่อเจดีย์ ทรายขนาดเล็กๆ ด้วยความเลื่อมใสในพระสัมมา สัมพุทธเจ้า ยังได้บุญใหญ่ถึงขนาดนี้ ส่วนพวกเรา ได้สร้างปูชนียวัตถุในพระพุทธศาสนา ได้หล่อองค์ พระธรรมกายเพื่อประดิษฐานไว้ ณ มหาธรรมกาย เจดีย์ ซึ่งคงทนยาวนานนับพันปี จะได้บุญมากมาย มหาศาลขนาดไหน เพราะไม่ได้สร้างไว้เพื่อบูชา คนเดียว ร้อยคน หรือหมื่นคน แต่เพื่อให้มนุษย ชาตินับล้านคนได้มากราบไหว้บูชา นับว่าเป็น ประโยชน์อันยิ่งใหญ่ต่อตัวเรา ต่อมวลมนุษยชาติ และสรรพสัตว์ที่จะมาสักการบูชา มาเข้าถึงพระ ธรรมกายภายใน ซึ่งเป็นทางมาแห่งบุญล้วนๆ ท่านพุทธศาสนิกชนผู้ใจบุญทั้งหลาย... ในโลกยุคปัจจุบัน ได้มีกลุ่มชนหลายองค์กรที่ออก มารณรงค์ให้โลกเกิดสันติภาพ เกิดการก่อตั้ง องค์กรที่ทำงานเพื่อสันติภาพโลกมากมาย จะมี ในชาติสุดท้ายก็ได้ออกบวชเป็นพระ ท่านบำเพ็ญสมณธรรมได้ไม่นาน ก็เข้าถึงความเต็มเปี่ยมของ สําเร็จเป็นพระอรหันต์ผู้สมบูรณ์ ด้วยวิชชาและจรณะ ๑๐