อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 282
…ตติฯ
ความแก่แห่งรูปทั้งหลายที่มีปกติตั้งอยู่ชั่วขณะของตน ๆ ด้วยอำนาจความ
บ่ายหน้าไปหาความดับ ชื่อว่าชรา ฯ ชรานั่นแล ชื่อว่าชรตาฯ
รูปที่ชื่อว่าอนิจจัง เพราะอรรถว่า อันบุคคลไม่พึงถึง คือไม่พึงเข้าถึง
โดยสภ…
…งกัน รวมถึงความสำคัญของสรีระและการเข้าใจหลักธรรมที่เกี่ยวข้องกับความไม่เที่ยง (อนิจจัง) และความแก่ (ชรา) ด้วย. กล่าวถึงความแตกต่างระหว่างอุปจยะ ซึ่งหมายถึงความก่อเริ่มแรกและสันตติ ซึ่งหมายถึงความเชื่อมโย…