ธรรมะ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 252 / 297

ธรรมะเพื่อประช คาถากัน ยักษ์ ตอนที่ (๑) ๖๑ การฟ้อนรำขับร้อง ดูแลรักษาในทิศนี้อยู่ ข้าพระองค์ทราบมาว่า ท้า…

ในเนื้อหานี้ ท้าวเวสสุวัณได้ทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าเกี่ยวกับการดูแลรักษาผู้ปฏิบัติธรรม และการป้องกันภัยจากยักษ์และอมนุษย์ โดยเฉพาะการเจริญพุทธานุสติและการสรรเสริญคุณของพระรัตนตรัยเป็นแนวทางสำคัญสำหรับผู

ธรรมะเพื่อประชาช คาถากัน ยักษ์ ตอนที่ (๒) ៦៥ อาฏานาฏิยรักษ์ ซึ่งมนต์บทนี้เป็นมนต์ที่เกี่ยวกับการกล่าว สรร…

บทความนี้กล่าวถึงคาถาอาฏานาฏิยรักษ์ซึ่งเป็นบทแห่งการสรรเสริญพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่เคยกล่าวโดยท้าวเวสสวัณ เพื่อเป็นเกราะป้องกันภัยจากยักษ์บริวาร ท้าววิรุฬหกและท้าววิรูปักษ์ ที่เป็นมหาราชทั้งสี่ มีบทบา

ธรรมะเพื่อประชาช คาถากัน ยักษ์ ตอนที่ (๒) ๖๗ เมื่อถวายบังคมแล้ว ได้ย้อนความว่า “ข้าแต่พระผู้มี พระภาคเจ้า…

บทความนี้กล่าวถึงคาถาอาฏานาฏิยรักษ์ซึ่งเป็นมนต์คุ้มครองจากอมนุษย์ เช่น ยักษ์และนาค โดยมีเป้าหมายในการรักษาปลอดภัยและความสุขของภิกษุ ภิกษุณี และอุบาสก อุบาสิกา การทำความเข้าใจในพระคุณของพระสัมมาสัมพุทธ

ธรรมะเพื่อประช คาถากัน ยักษ์ ตอนที่ (๒) ៦៩ สําหรับการคาดโทษอมนุษย์ที่ไปเบียดเบียนผู้ประพฤติ ธรรมนั้น ท้าว…

คาถากันยักษ์ตอนที่ ๒ กล่าวถึงการคาดโทษอมนุษย์ที่ขัดข้องกับผู้ประพฤติธรรม มีการกำหนดประการต่างๆ ที่อมนุษย์จะต้องเผชิญเมื่อทำร้ายผู้ประพฤติธรรม รวมถึงการไม่สามารถเข้าสมาคมกับยักษ์และได้รับการดูหมิ่น. หล

ธรรมะเพื่อประชา คาถากัน ยักษ์ ตอน ที่ (๓) ๗๓ พระภาคเจ้าพระองค์ใด ได้ทรงแสดงธรรมนี้อันเป็นเครื่อง บรรเทาทุ…

ในบทความนี้นำเสนอพระธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงเพื่อลดความทุกข์และคุ้มครองผู้บำเพ็ญเพียรจากอมนุษย์ในป่าลึก โดยเฉพาะยักษ์และสัตว์ดุร้ายในการปฏิบัติธรรม เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อพระพุทธเจ้าประทับอยู่ที่ภูเขา

ธรรมะเพื่อประชา คาถากัน ยักษ์ ตอน ที่ (๓) ๗๕ และพระองค์สุดท้าย คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรานั่นเอง นี่เป็…

ในเรื่องนี้ หลวงพ่อได้บรรยายถึงความสำคัญของภาษิตที่สามารถช่วยให้ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสกและอุบาสิกา ปลอดภัยจากอมนุษย์ศัตรู โดยมีท้าวมหาราชทูลถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อให้เข้าใจกล่าวถึงการคุ้มครองรักษาและ

ธรรมะเพื่อประช คาถากัน ยักษ์ ตอนที่ (๓) බක จึงไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่ชอบใจของพวกยักษ์เหล่านั้น เมื่อไม่ …

บทความนี้กล่าวถึงคาถากันยักษ์ที่พระพุทธเจ้าได้สอนให้แก่ภิกษุ เพื่อให้ได้รับความคุ้มครองจากยักษ์และอมนุษย์ โดยเน้นความสำคัญของการจำและปฏิบัติตามคำสอนของพระองค์ เพื่อสร้างความสงบสุขในชีวิต หากปฏิบัติตาม

ธรรมะเพื่อประชา ความเกียจคร้านมีแต่โทษ ៨៣ เปลี่ยนแปลงเสื่อมไปตามกาลเวลา ทั้งคน สัตว์ สิ่งของ ล้วนมี การเป…

บทความนี้พูดถึงการเปลี่ยนแปลงของชีวิตที่เกิดขึ้นตามกาลเวลา ทั้งในมนุษย์และสิ่งต่างๆ โดยแบ่งชีวิตออกเป็นสามช่วง ได้แก่ ปฐมวัย, มัชฌิมวัย และปัจฉิมวัย แต่ละช่วงมีความสำคัญและความท้าทายที่ต้องเผชิญ การมี

ธรรมะเพื่อประชา ความเกียจคร้านมีแต่โทษ ៨៥ เอาเวลาการทำมาหากิน ไปใช้กับการกินการดื่มบ้าง เที่ยวเล่น สนุกสน…

บทความนี้สอนให้เราตระหนักถึงอันตรายจากความเกียจคร้านและการใช้ชีวิตอย่างประมาท โดยเฉพาะการจัดสรรเวลาในการทำความดีและปฏิบัติธรรม หลวงพ่อเน้นให้เราต้องหยุดการประมาท และมองเห็นความเป็นจริงของชีวิตที่มุ่งไ

ธรรมะเพื่อประช อาศัยมานะเพื่อละมานะ ៨៩ ขึ้นได้ สำหรับผู้มีปัญญาจะอาศัยความมุมานะสร้างความดีให้ ยิ่งๆ ขึ้น…

ในสมัยพุทธกาล นักบวชชื่ออุปกาชีวกเดินทางไปพบพระพุทธเจ้าและเกิดความประทับใจในพระอรหันต์ อุปกาชีวกซึ่งปฏิบัติตนด้วยมานะ ได้เห็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่มีรัศมีอันสว่างไสว จึงอยากเรียนรู้และพัฒนาใจเพื่อละมา

ธรรมะเพื่อประชาช อาศัยมานะเพื่อละมานะ ៩១ เป็นพระอรหันต์ จึงเข้าดูแลอุปัฏฐากรับใช้ตลอดมา วันหนึ่ง นายพรานจ…

…งรู้สึกถึงความผูกพันในเพศนักบวช ข้อความที่นำเสนอกระตุ้นให้ผู้คนกลับมาทบทวนเกี่ยวกับการผสมผสานระหว่างธรรมะและความรักในชีวิตประจำวัน ว่าจะส่งผลอย่างไรต่อจิตใจและการใช้ชีวิตอย่างมีศีลธรรม

ธรรมะเพื่อประช อาศัยมานะเพื่อละมานะ ๕๓ พระบรมศาสดาทรงรอคอยการกลับมาของอุปกาชีวก จึงตรัสกับพระภิกษุทั้งหลา…

พระบรมศาสดาทรงสอนว่า อุปกาชีวกที่มีความเบื่อหน่ายในชีวิตฆราวาส สามารถบรรลุธรรมได้ด้วยการมีมานะและละมานะในการปฏิบัติ เมื่อมีความมุ่งมั่นในความดี จะสามารถเปลี่ยนเรื่องร้ายให้เป็นดี และนำไปสู่พระนิพพานใน

ธรรมะเพื่อประชาช ตัณหาไม่สิ้นสุด ៩៩ มโหฬาร เพราะพระบรมโพธิสัตว์ทรงมีบุญบารมีมาก ท้าวเธอทั้ง ๔ จึงทูลเชิญใ…

บทนี้พูดถึงความสำคัญของการแสวงหาความสุขที่สูงกว่า โดยพระบรมโพธิสัตว์ทรงสอบถามถึงความสุขในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ พร้อมคำตอบจากท้าวมหาราช จากนั้นพระองค์ได้รับความสุขในดาวดึงส์เป็นเวลานานถึง ๓ โกฏิ ๕ หมื่นปี

ธรรมะเพื่อประชาชน ตัณหาไม่สิ้นสุด ขอท่านทั้งหลายจงละตัณหาความทะยานอยาก แล้วประพฤติ ธรรมให้บริบูรณ์เถิด จะ…

บทความนี้พูดถึงการละตัณหาความทะยานอยากตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งชี้ให้เห็นว่าตัณหาเป็นอุปสรรคในการบรรลุพระนิพพาน และทำให้เราเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏ โดยเราควรมีความสันโดษ และไม่ยึดติดกับวั

ธรรมะเพื่อประชาชll แสดงตนเมื่อถึงกาลอันควร ๑๐๕ สำเร็จแล้ว พึงกล่าวตามสบาย” การรู้จักความเหมาะควรและไม่ควร…

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการรู้จักเวลาและการแสดงตนให้เหมาะสมในแต่ละสถานการณ์ รวมถึงเรื่องราวในอดีตชาติของพระสารีบุตรที่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการเลือกจังหวะในการเปิดเผยตนเอง และการพิจารณาไตร่ตรอง

ธรรมะเพื่อประชาชll แสดงตนเมื่อถึงกาลอันควร ๑๐๗ ด้วยความรักเสมือนลูกที่เกิดในอุทร เจ้าต้องอยู่อย่างลำบาก ต…

ในนิทานนี้ เล่าถึงม้าอาชาไนยที่ถูกพ่อค้าเลือกให้มาอยู่ด้วย แม้จะถูกเสนออาหารที่ไม่เหมาะสม ม้าอาชาไนยกลับไม่ยอมรับเพราะรู้จักฐานะและคุณค่าของตนเอง นี่แสดงให้เห็นถึงความเชื่อมั่นและการยึดมั่นในหลักการ ภ

ธรรมะเพื่อประชาชll แสดงตนเมื่อถึงกาลอันควร ១០៩ ของพระองค์ นอกจากนั้น พระองค์ทรงพระราชทานที่อยู่อันวิจิตร …

…ล่าวถึงความสำคัญของการแสดงตนในเวลาที่เหมาะสม ความสำเร็จในชีวิตเกิดจากการรู้จักตัวเองและการปฏิบัติตามธรรมะ จากคำสอนของพระองค์ที่ทรงเน้นคุณค่าและการใช้ชีวิตอย่างมีคุณภาพ ไม่ว่าจะเป็นในด้านทรัพย์สิน เกียรติยศ…

ธรรมะเพื่อประช ความโกรธ ทำให้เสียประโยชน์ ๑๑๓ ทำได้ง่าย ภายหลังเมื่อหายโกรธแล้ว เขาย่อมเดือดร้อน เหมือนถู…

ความโกรธทำให้เกิดผลร้ายต่างๆ เช่น การทะเลาะวิวาท ความเสียหายทางทรัพย์สิน และความสุขของตนเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้ จะส่งผลให้เกิดความทุกข์ตามมา เรื่องราวของชายที่โกรธจัดได้กลายเป

ธรรมะเพื่อประช ความโกรธ ทำให้เสียประโยชน์ ๑๑๕ ปัจจัยไทยธรรมมีค่ากว่าแสนกหาปณะ ทว่าพระดาบสเป็นผู้ มักน้อยส…

พระดาบสเป็นผู้มักน้อยและไม่ยินดีรับทรัพย์ ได้อาศัยอยู่ในพระราชอุทยานเพื่อโปรดมหาชน เมื่อพบกับนายเรือจ้างที่มีสันดานหยาบจึงมีความเมตตาช่วยพาเขาข้ามฟาก พร้อมสอนวิธีการนำเงินและชีวิตให้เป็นประโยชน์ โดยไม

ธรรมะเพื่อประช ความโกรธ ทำให้เสียประโยชน์ ๑๑๗ เราหรือไม่” ดาบสตอบว่า “สิ่งที่เราให้แก่ท่านนั้น มีค่ามากกว…

เรื่องราวนี้สอนให้เห็นว่าความโกรธสามารถทำให้เกิดความไม่เป็นระเบียบและนำไปสู่ภัยพิบัติต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของนายเรือที่ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตนจนทำร้ายพระดาบสและคนรอบข้าง ทำให้เกิดความสูญเสี