ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
แสดงตนเมื่อถึงกาลอันควร
๑๐๕
สำเร็จแล้ว พึงกล่าวตามสบาย”
การรู้จักความเหมาะควรและไม่ควรนี้ เป็นเรื่องใหญ่
ที่สําคัญ บางเรื่องเราสามารถแสดงชี้แจงบอกกล่าวได้ แต่
บางเรื่องแม้ไม่ใช่ความลับ แต่ต้องรอจังหวะ บางครั้งจําเป็น
ต้องปกปิดไว้ก่อน จนกว่าจะถึงเวลาอันสมควร จึงค่อยเปิดเผย
ไม่เช่นนั้นอาจเกิดโทษได้ ดังนั้นการรู้จักพิจารณาไตร่ตรอง
สํารวมระวัง แสดงตัวให้เหมาะสมในกาลอันควร จะทําให้เรา
ปลอดภัย เมื่อใดถึงเวลา จึงแสดงตนและปฏิบัติให้เหมาะสม
กับฐานะ เกี่ยวกับเรื่องนี้ พระบรมศาสดาได้กล่าวถึงอดีตชาติ
ของพระสารีบุตร ที่ครั้งหนึ่งเคยเกิดเป็นม้าอาชาไนยว่า
*ในอดีตกาล พระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติอยู่ใน
กรุงพาราณสี มีพ่อค้าม้าคนหนึ่งนำม้า ๕๐๐ ตัว มาจากอุตตรา
ปถชนบท เพื่อนำไปขายในกรุงพาราณสี ขณะเดินทาง ได้ไปขอ
แวะพักบ้านหญิงชราคนหนึ่ง ซึ่งเป็นเศรษฐีตกยาก โดยขอเช่า
บ้านเป็นที่พักชั่วคราว คืนนั้นเองนางม้าคลอดลูกออกมาตัวหนึ่ง
เป็นม้าอาชาไนย พ่อค้ามาพักอยู่ถึง ๓ ราตรี หญิงชราได้ขอ
เงินค่าเช่าเพียงครึ่งหนึ่งกับม้าอาชาไนยตัวนั้น พ่อค้ามายินดี
จ่ายเงินตามนั้น
*มก. เล่ม ๕๔ หน้า ๓๒