ธรรมะเพื่อประชา: คาถากัน ยักษ์ : หน้า 76/591

ธรรมะเพื่อประชา คาถากัน ยักษ์ ตอน ที่ (๓) ๗๕ และพระองค์สุดท้าย คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรานั่นเอง นี่เป็นเรื่องที่หลวงพ่อทบทวน เพื่อพวกเราจะได้เข้าใจ ง่ายขึ้น หลังจากท้าวเวสสุวัณกราบทูลเนื้อความของภาษิตนี้แล้ว ก็ทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า “ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้า ภาษิตนี้ เป็นภาษิตที่สําคัญยิ่ง เพราะจะช่วยให้ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ปลอดภัยจากอมนุษย์ผู้ที่เป็นศัตรูของท้าวมหาราช ขอพระองค์โปรดตรัสบอกใจความแห่งภาษิตนี้แก่พระสาวกเถิด จะได้เป็นทางมาแห่งบุญของข้าพระองค์ด้วย ข้าแต่ท่านผู้นิรทุกข์ อาฏานาฏิยรักษ์นี้จะเป็นไปเพื่อคุ้มครองรักษา ไม่เบียดเบียน และเพื่อความอยู่สำราญของภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ทั้งหลาย" เมื่อทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้วก็ทูลลา จากนั้น ท้าวมหาราชทั้ง ๔ ลุกจากอาสนะถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้า กระทำประทักษิณ แล้วอันตรธานจากไป ต่อจากนั้น พวกยักษ์ บริวารต่างลุกจากอาสนะ บางพวกถวายบังคมพระผู้มีพระ ภาคเจ้ากระทำประทักษิณแล้วอันตรธานไป บางพวกปราศรัย กับพระผู้มีพระภาคเจ้าต่อ ครั้นผ่านการปราศรัยอันเป็นที่ระลึก ถึงกันแล้วก็ทูลลาจากไปบางพวกประนมอัญชลีไปทางที่พระผู้มี พระภาคเจ้าประทับแล้วจึงอันตรธานไป บางพวกประกาศชื่อ และโคตรแล้วอันตรธานจากไป บางพวกนั่งนิ่งๆ สักครู่ แล้ว