ธรรมะเพื่อประชาชน: การละตัณหาความทะยานอยาก : หน้า 102/591

ธรรมะเพื่อประชาชน ตัณหาไม่สิ้นสุด ขอท่านทั้งหลายจงละตัณหาความทะยานอยาก แล้วประพฤติ ธรรมให้บริบูรณ์เถิด จะได้มีสุคติภพอันวิเศษเป็นที่ไป” เมื่อสิ้น สุดพระโอวาท พระโพธิสัตว์ก็สวรรคตและเสด็จไปตาม ยถากรรมของพระองค์ จะเห็นได้ว่า ตัณหาความทะยานอยากนั้นเป็นภัยและ เป็นทุกข์ใหญ่หลวง ที่ทำให้ผู้มีบุญตลอดจนสรรพสัตว์ทั้งหลาย ต้องตกอยู่ในวังวนของสังสารวัฏ ต้องเวียนว่ายตายเกิดกัน ร่ำไปไม่มีวันสิ้นสุด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนให้เรา ละตัณหาความทะยานอยาก ให้มีความสันโดษ พอใจในสิ่งที่ตน มีอยู่ จะได้ไม่ตกเป็นทาสของตัณหา เพราะตัณหาเป็นเครื่อง เหนี่ยวรั้งให้อยู่ในภพสาม จะหลุดจะพ้นได้ต้องสละ ปลด ปล่อย วาง ไม่ยึดติดในสรรพสิ่งและสรรพสัตว์ทั้งหลาย แต่มีใจมุ่งตรง ต่อหนทางพระนิพพานเท่านั้น เราเป็นนักสร้างบารมี ต้องตระหนักในเรื่องนี้ให้มากๆ ไม่เช่นนั้นแล้วเป้าหมายชีวิตของเราอาจเบี่ยงเบนได้ แต่เดิมว่า จะมาสร้างบารมีเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง แต่ครั้นไปเจอสิ่ง ยั่วยวนที่ทําให้เราพึงพอใจ ทำให้เผลอไปติดกับสิ่งไร้สาระ ไปเพลิดเพลินกับเบญจกามคุณทั้งห้าอย่างนี้จะทำให้เราเสียเวลา เสียบุญบารมี และเสียโอกาสดีๆ ในการสร้างบารมี เพราะฉะนั้น นับแต่นี้ต่อไปขออย่าได้ประมาทกันทุกคน