ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
อาศัยมานะเพื่อละมานะ
๕๓
พระบรมศาสดาทรงรอคอยการกลับมาของอุปกาชีวก
จึงตรัสกับพระภิกษุทั้งหลายว่า ถ้ามีอาชีวกท่านหนึ่งมาถามหา
พระอนันตชิน จงพามาพบพระองค์ เมื่ออุปกาชีวกมาถึงวัด
พระเชตวัน และถามหาพระอนันตชิน พระภิกษุจึงพาท่านเข้า
พบพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ทรงเห็นอัธยาศัยแห่งอริย
มรรคญาณของอุปกาชีวก ผู้เกิดความเบื่อหน่ายในชีวิตฆราวาส
วิสัย จึงทรงพระกรุณาปราศรัยให้เบาใจ และตรัสสอนกัมมัฏฐาน
ไม่ช้าอุปกาชีวกก็บรรลุธรรมเป็นพระอนาคามีบุคคล เพราะ
อาศัยมานะละมานะจึงได้พบพระในตัว ได้เป็นพระอริยบุคคล
มีพรหมโลกเป็นที่ไป และจะได้บรรลุอรหัตผลนิพพานในพรหมโลก
เราจะเห็นว่า ผู้มีบุญมีปัญญาที่ได้สั่งสมอบรมมาดี
แม้บางครั้งชีวิตอาจจะพลาดพลั้งบ้าง แต่เมื่อเกิดแรงบันดาลใจ
อาศัยมานะเป็นจุดหักเหในชีวิต มุ่งมั่นที่จะทำความดี ย่อม
สามารถเปลี่ยนเรื่องร้ายให้กลายเป็นดีได้ โดยอาศัยมานะที่เกิด
ขึ้นในใจละมานะที่มีอยู่ในตน จนได้บรรลุธรรมสมปรารถนาในชีวิต
มีพระนิพพานเป็นที่ไปในเบื้องหน้า เพราะฉะนั้นให้เราเป็น
ผู้ฉลาดในความคิดตรงนี้ให้มีโยนิโสมนสิการ คิดให้เป็น ถ้าคิดเป็น
ก็จะเห็นธรรมภายใน นักปฏิบัติธรรมต้องฉลาดในกุศลธรรม
ทุกอย่าง ฉลาดคิด ฉลาดทำ แล้วเราจะเข้าถึงพระรัตนตรัย
ในตัวกันทุกคน