บ.ก. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 60 / 2634

เนื้อหาบทที่ 4 การทำหน้าที่กัลยาณมิตรต่อตนเอง 4.1 การฝึกฝนตนของกัลยาณมิตร 4.1.1 สัปปุริสธรรม 7 ประการ 4.1.2 สติสัมปชัญญะ 4.1.3 หิริโอตตัปปะ ธรรมะคุ้มครองโลก คุ้มตน 4.1.4 ขันติ โสรัจจะ ธรรมะที่จะทำตนให

บทที่ 4 สำรวจการทำหน้าที่กัลยาณมิตรต่อตนเอง โดยมีการฝึกฝนและประยุกต์ใช้สัปปุริสธรรม 7 ประการ, สติสัมปชัญญะ, และธรรมะต่างๆ ที่จะช่วยให้เป็นคนมีคุณภาพ เช่น หิริโอตตัปปะ, ขันติ, และพรหมวิหารธรรม นอกจากนี

บทที่ 5 การทําหน้าที่ กัลยาณมิตรต่อคนอื่น บทที่ 5 การทำหน้าที่กัลยาณมิตร ต่อคนอื่น DOU 65 59

เนื้อหาบทที่ 5 การทำหน้าที่กัลยาณมิตรต่อคนอื่น 5.1 หลักการทำหน้าที่กัลยาณมิตร 5.1.1 ไม่สร้างความเดือดร้อน 5.1.2 แนะนำธรรมะและแจ้งข่าวบุญ 5.1.3 ชี้ให้เห็นคุณค่าของบุญ 5.1.4 ประเภทของบุญ 5.1.5 รักษาใจให

บทที่ 5 นี้นำเสนอการทำหน้าที่กัลยาณมิตรต่อคนอื่นโดยไม่สร้างความเดือดร้อน พร้อมทั้งแนะนำหลักธรรมะและข่าวบุญต่างๆ การชี้ให้เห็นถึงคุณค่าของบุญและการรักษาใจให้ผ่องใสยังเป็นสิ่งสำคัญ นอกจากนี้ยังมีการวางต

เนื้อหาบทที่ 6 ... การปลูกฝังอุดมการณ์เพื่อความเป็นกัลยาณมิตร 6.1 กัลยาณมิตรกับความเป็นพระโพธิสัตว์ พระอินทร์โพธิสัตว์ทำหน้าที่กัลยาณมิตร 6.2 กัลยาณมิตรกับสันติภาพโลก ราชายอดกัลยาณมิตร 6.3 อุปสรรคของก

บทที่ 6 กล่าวถึงการปลูกฝังอุดมการณ์เพื่อสร้างความเป็นกัลยาณมิตร โดยนำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับพระโพธิสัตว์ในฐานะกัลยาณมิตรและบทบาทของราชายอดกัลยาณมิตร ซึ่งช่วยเสริมสร้างสันติภาพโลก นอกจากนี้ยังมีการวิเคราะห

บทที่ 7 พระสัมมาสัมพุทธเจ้ากับ การทําหน้าที่กัลยาณมิตร บทที่ 7 พระสัมมาสัมพุทธเจ้า กั บ ก า ร ทำ หน้าที่ กัลยาณมิตร DOU 99

เนื้อหาบทที่ 7 พระสัมมาสัมพุทธเจ้ากับการทำหน้าที่กัลยาณมิตร 7.1 คุณสมบัติของกัลยาณมิตรตามแบบอย่างพระพุทธองค์ 7.1.1 มีความกรุณาเป็นพื้นฐาน 7.1.2 ไม่ถือตัวไม่หยิ่งยโส 7.1.3 มีความอดทน 7.1.4 มีความยุติธร

บทที่ 7 สำรวจคุณสมบัติของกัลยาณมิตรตามแบบอย่างของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยมีคุณสมบัติพื้นฐานเช่น ความกรุณา ความอดทน และความยุติธรรม รวมถึงวิธีการสอน 3 แบบที่ท่านใช้คืออิทธิปาฏิหาริย์ อาเทสนาปาฏิหาริย์ แ

บทที่ 7 พระสัมมาสัมพุทธเจ้ากับการทำหน้าที่กัลยาณมิตร พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ชื่อว่าเป็นยอดกัลยาณมิตรของโลกเพราะทรงแนะนำชาวโลกให้พ้นจากทุกข์ พบสุขอันเป็นอมตะ ซึ่งจะหาศาสดาหรือเจ้าลัทธิใดๆ ในโลกนี้มาเทีย

บทนี้เน้นถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในฐานะกัลยาณมิตรที่ยอดเยี่ยม พระองค์ทรงมีคุณสมบัติที่สำคัญในการสอนเพื่อช่วยเหลือชาวโลกพ้นจากทุกข์ โดยไม่หวังผลตอบแทน พระพุทธเจ้าใช้หลักการสอนที่เข้าใจง่าย ทำให้ผู้คนเกิด

บทที่ 8 ประสบการณ์จากการ ทําหน้าที่กัลยาณมิตร บทที่ 8 ประสบการณ์ การทำหน้าที่ กัลยาณมิตร DOU 117

บทที่ 8 ประสบการณ์จากการทำหน้าที่กัลยาณมิตร 8.1 แม้เป็นสัตว์เดรัจฉาน หากได้กัลยาณมิตรก็พิชิตอุปสรรคไปได้ 8.2 กัลยาณมิตรของพระยามิลินท์ 8.3 คบคนพาล พาลพาไปหาผิด คบกัลยาณมิตร ชีวิตสดใส 8.4 กัลยาณมิตรนำพ

บทนี้นำเสนอความสำคัญของการมีผู้ร่วมทางที่ดีในชีวิตโดยอิงจากประสบการณ์ของพระยามิลินท์ และแนวทางในการเลือกกัลยาณมิตรที่ถูกต้อง เพื่อช่วยนำชีวิตไปสู่ความสุขและการหลุดพ้นจากความประมาท ทั้งนี้มีคำสอนเกี่ยว

บทที่ 8 ประสบการณ์จากการทำหน้าที่กัลยาณมิตร การทำหน้าที่กัลยาณมิตรเป็นการกระทำที่สูงส่ง เพราะเป็นการดำเนินรอยตามบัณฑิตนักปราชญ์ ทั้งหลายในกาลก่อนที่เคยทำหน้าที่เป็นดุจแสงสว่างส่องนำทางชีวิตแก่ชาวโลก ไ

บทนี้กล่าวถึงบทบาทและความสำคัญของการทำหน้าที่กัลยาณมิตร ซึ่งเป็นการสร้างบารมีและนำสู่ความสุขอันสูงสุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในข้อคิดจากพระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย) ที่เน้นการใช้ชีวิตให้มีคุณค่า มีค

บทที่ 1 ทักษะการทำหน้าที่กัลยาณมิตรเบื้องต้น การทำหน้าที่กัลยาณมิตร นอกจากจะต้องเป็นกัลยาณมิตรให้กับตนเองแล้ว ในฐานะที่เป็นบุคคล ที่อยู่ในสังคมมนุษย์ จึงเป็นหน้าที่อันประเสริฐที่จะทำหน้าที่กัลยาณมิตรใ

บทที่ 1 กล่าวถึงความสำคัญของการทำหน้าที่กัลยาณมิตร ทั้งในการพัฒนาตนเองและสังคม พระพุทธองค์ได้เน้นย้ำถึงบทบาทของกัลยาณมิตรที่มีอิทธิพลต่อการเกิดกุศลธรรมและการเสื่อมของอกุศลธรรม โดยมีตัวอย่างจากพระอานนท

1. ทิศเบื้องหน้า ได้แก่ มารดาบิดา 2. ทิศเบื้องขวา ได้แก่ ครูบาอาจารย์ 3. ทิศเบื้องหลัง ได้แก่ บุตรภรรยา 4. ทิศเบื้องซ้าย ได้แก่ มิตรสหาย 5. ทิศเบื้องล่าง ได้แก่ คนรับใช้ คนงาน หรือบริวาร 6. ทิศเบื้องบ

เนื้อหานี้กล่าวถึงทิศ 6 รอบตัวมนุษย์ที่ประกอบด้วย บิดามารดา, ครูบาอาจารย์, บุตรภรรยา, มิตรสหาย, คนรับใช้ และ สมณพรหมณ์ โดยบรรยายถึงความสัมพันธ์และหน้าที่ที่แต่ละฝ่ายมีต่อกัน รวมถึงแนวทางการปฏิบัติตนเพ

แนวคิด 1. การทำหน้าที่กัลยาณมิตร โดยการแสดงออกทางกายอย่างเรียบร้อยดีงาม สามารถทำให้เกิด การยอมรับและประทับใจแก่ผู้ที่เราไปทำหน้าที่กัลยาณมิตร เพราะพฤติกรรมการแสดงออก ภายนอกของผู้ไปทำหน้าที่กัลยาณมิตร

การทำหน้าที่กัลยาณมิตรมีความสำคัญในการสร้างภาพลักษณ์และความเชื่อถือ มนุษย์แสดงออกทั้งทางกายและจิตใจ และพระพุทธศาสนาเน้นถึงการเตรียมพร้อมในพฤติกรรมและการแสดงออกภายนอก การมีบุคลิกภาพที่ดี การแต่งกายที่เ

บทที่ 2 ทักษะการทำหน้าที่กัลยาณมิตรทางกาย หากเราจำแนกคำสอนในพระพุทธศาสนาเป็นแบบกว้างๆ พอให้เป็นเข้าใจได้ง่ายๆ แล้วจะสามารถ แบ่งได้ 2 ระดับ ระดับแรก เป็นคำสอนที่ว่าด้วยเรื่องที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำว

บทที่ 2 อธิบายถึงการทำหน้าที่กัลยาณมิตรทางกาย โดยแบ่งคำสอนในพระพุทธศาสนาออกเป็น 2 ระดับ คือ โลกียธรรม และ โลกุตตรธรรม จึงมีการศึกษาเกี่ยวกับพฤติกรรมและการแสดงออกของมนุษย์ที่มีส่วนประกอบทั้งร่างกายและจ

บทที่ 3 ทักษะการทำหน้าที่กัลยาณมิตรทางวาจา การทำหน้าที่กัลยาณมิตรทางวาจาในที่นี้หมายถึง การทำหน้าที่กัลยาณมิตรด้วยการใช้คำพูดและ คำแนะนำ แม้กระทั่งเป็นคำเตือนแก่เพื่อนมนุษย์ทั้งหลาย โดยตั้งอยู่บนความป

บทที่ 3 เน้นทักษะการทำหน้าที่กัลยาณมิตรทางวาจา โดยการใช้คำพูดที่ดีเพื่อแนะนำและเตือนสติผู้อื่นอย่างมีมารยาท ที่มีพื้นฐานจากความปรารถนาดี นอกจากนี้ยังได้กล่าวถึงหลักการพูดที่เหมาะสม เช่น การฟังความคิดเ

บทที่ 4 ทักษะการทําหน้าที่ กัลยาณมิตรทางจิตใจ บทที่ 4 ทั ก ษะการทำหน้าที่ กัลยาณมิตร ทางจิตใจ DOU 45

บทที่ 4 ทักษะการทำหน้าที่กัลยาณมิตรทางจิตใจ ผู้จะทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้ประสบความสำเร็จได้อย่างดีนั้นจะต้องหมั่นทำใจให้ผ่องใสอยู่เสมและ มีปณิธานที่หนักแน่นมั่นคง มีความรู้และเข้าใจวิธีการทำหน้าที่อย่าง

บทที่ 4 เน้นความสำคัญของการเป็นกัลยาณมิตรทางจิตใจ ซึ่งจำเป็นต้องมีความรู้และการควบคุมจิตใจเพื่อพัฒนาตนเองและช่วยให้กำลังใจผู้อื่น การทำหน้าที่กัลยาณมิตรต้องมาจากจิตใจที่ผ่องใสและเข้าใจว่าใจมีความสำคัญ

บทที่ 5 การทำหน้าที่กัลยาณมิตร ระหว่างบุคคลต่อบุคคล บทที่ 5 การทำ หน้าที่ กัลยาณมิตร ระหว่างบุคคล ต่ อ บุคคล DOU 61

บทที่ 6 การทำหน้าที่กัลยาณมิตร ระหว่างบุคคลต่อกลุ่ม บทที่ 6 การ ทำ หน้าที่ กัลยาณมิตร ระหว่างบุคคล ต่ อ ก ลุ่ ม DOU 73

บทที่ 6 การทำหน้าที่กัลยาณมิตรระหว่างบุคคลต่อกลุ่ม การทำหน้าที่กัลยาณมิตรระหว่างบุคคลต่อกลุ่ม หรืออาจะเป็นกลุ่มเป็นคณะทำหน้าที่กัลยาณมิตร ต่อกลุ่มต่อคณะเป็นการทำหน้าที่กัลยาณมิตรอีกลักษณะหนึ่งที่จะนำไ

บทที่ 6 กล่าวถึงการทำหน้าที่กัลยาณมิตรระหว่างบุคคลต่อกลุ่ม เพื่อสร้างเครือข่ายที่มีการทำกิจกรรมร่วมกัน โดยสมาชิกทุกคนมีส่วนร่วมและมีเป้าหมายเดียวกัน เช่น การทำกิจกรรมสาธารณกุศล และการนั่งสมาธิ การเชื่