ประสบการณ์จากการทำหน้าที่กัลยาณมิตร DF 101 การทำหน้าที่กัลยาณมิตรเบื้องต้น หน้า 129
หน้าที่ 129 / 142

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงบทบาทและความสำคัญของการทำหน้าที่กัลยาณมิตร ซึ่งเป็นการสร้างบารมีและนำสู่ความสุขอันสูงสุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในข้อคิดจากพระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย) ที่เน้นการใช้ชีวิตให้มีคุณค่า มีความรักและอภัยต่อกัน และการเดินทางในเส้นทางแห่งบุญร่วมกับผู้อื่น รวมถึงการยกตัวอย่างประสบการณ์จากอดีตในสมัยพุทธกาลที่สื่อถึงคุณค่าของการทำหน้าที่นี้.

หัวข้อประเด็น

-บทบาทของกัลยาณมิตร
-ประสบการณ์ที่มีค่า
-ข้อคิดจากหลวงพ่อธัมมชโย
-การสร้างบารมี
-การใช้ชีวิตที่มีคุณค่า

ข้อความต้นฉบับในหน้า

บทที่ 8 ประสบการณ์จากการทำหน้าที่กัลยาณมิตร การทำหน้าที่กัลยาณมิตรเป็นการกระทำที่สูงส่ง เพราะเป็นการดำเนินรอยตามบัณฑิตนักปราชญ์ ทั้งหลายในกาลก่อนที่เคยทำหน้าที่เป็นดุจแสงสว่างส่องนำทางชีวิตแก่ชาวโลก ได้ชื่อว่าเป็นผู้ดำเนินตาม ปฏิปทาของพระบรมโพธิสัตว์ ผู้มุ่งสร้างบารมีเพื่อยกตนเองและสรรพสัตว์ขึ้นจากทะเลแห่งทุกข์ คือสังสารวัฏ ไปสู่ฝั่งนิพพานอันเป็นเอกันตบรมสุข จำเป็นต้องใช้ความเพียรและอดทนอย่างยิ่งยวด รวมไปถึงต้องอาศัย ธรรมะสอนใจอีกมากมาย เพื่อเสริมสร้างกำลังใจให้เข้มแข็งอยู่เสมอ ครั้นออกไปทำหน้าที่กัลยาณมิตร สิ่ง ที่ได้กลับคืนมานอกจากบุญบารมีแล้ว ประสบการณ์เป็นสิ่งที่สำคัญมาก แต่ละคนจะมีประสบการณ์ในการ ทำหน้าที่กัลยาณมิตรไม่เหมือนกัน แต่ทุกๆ ประสบการณ์ ล้วนเป็นสิ่งที่มีคุณค่า และเป็นตัวอย่างที่น่าอนุโมทนา อีกทั้งควรนำมาเป็นบทเรียน ที่ควรค่าแก่การศึกษาและนำไปประพฤติปฏิบัติตาม พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ (หลวงพ่อธัมมชโย) ให้โอวาทแก่กัลยาณมิตรเอาไว้ว่า 1 “ขึ้นชื่อว่ากัลยาณมิตรแล้ว เปรียบเหมือนดั่งดวงแก้ว ดวงแก้วที่ส่องนำทาง นำแสงสว่างสู่ชีวิต อื่นอีกนับหมื่นนับแสนให้ก้าวเข้ามาสู่โลกแห่งสันติสุขอันไพบูลย์ที่ยิ่งใหญ่ไพศาลไม่ว่าจะพบเจอคนประเภทไหน อุปสรรคขัดขวางมากเพียงใดก็ตาม กัลยาณมิตรที่รักของหลวงพ่อ ขอจงมีกำลังใจที่เข้มแข็ง มีกิริยา วาจาที่งดงาม ให้สมกับผู้มีธรรมะเป็นอาภรณ์ กาลเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ทุกสิ่งล้วนเป็นอนิจจัง ชีวิตร่างกายของเรากำลังเดินทางไปสู่ความเสื่อมสลาย หันมองรอบกายแล้วเพ่งพินิจดูว่า วันวานที่ผ่านพ้น วันนี้ที่มีอยู่ และวันพรุ่งที่กำลังจะมาถึง ชีวิตของเราได้ถูกวางไว้ ณ จุดไหน จงใช้เวลา ใช้ชีวิตให้มีคุณค่าสูงส่ง ดำรงสถานะของผู้ให้ไว้เสมอ เมื่อนั้นความปลื้มปีติโสมนัส จะบังเกิดแก่ใจ แล้วจงก้าวเดินต่อไปด้วยความเชื่อมั่น พร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ด้วยใจที่เปี่ยมไปด้วยความรัก ความจริงใจ และอภัยทาน เมื่องานสำเร็จ ทุกคนก็จะสำเร็จไปด้วย เราทั้งหลายเหมือนผู้ที่กำลังเดินทางไกล อาจเหน็ดเหนื่อยท้อแท้ในบางหน อดทนนะจ๊ะ อดทน บนเส้นทางแห่งบุญนี้ จะต้องมีเรา กัลยาณมิตรทุกๆ คน ก้าวไปด้วยกันตราบนิรันดร” การทำหน้าที่กัลยาณมิตรของพระสารีบุตร ในสมัยพุทธกาล มีโจร 499 คน เที่ยวปล้นชาวบ้านเป็นประจำ สมัยนั้น มีบุรุษคนหนึ่งชื่อ ตัมพทาฐิกะ มีตาเหลือกเหลือง มีเคราสีแดง ไปขอสมัครเป็นโจร เพื่อร่วมอุดมการณ์อาชีพโจรด้วย เมื่อ นายเคราแดงไปสมัครกับหัวหน้าโจร หัวหน้าโจรพิจารณาดูสารรูปของนายเคราแดงแล้ว คิดว่า บุรุษผู้นี้ กักขฬะเหลือเกิน ทั้งนัยน์ตาก็เหลือกเหลือง มีเคราแดงผิดมนุษย์ สามารถที่จะตัดนมของแม่ หรือนำเลือด 1 รวบรวมจากหนังสือวารสารกัลยาณมิตร ฉบับปี พ.ศ 2530 120 DOU บทที่ 8 ประสบ การณ์ การทำหน้าที่ กัลยาณมิตร
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More