จะทำให้ทุกย่างก้าวอัดแน่นไปด้วยบุญ

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ.2554
ผลการปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิ(Meditation)

ผลการปฏิบัติธรรมของพระธรรมทายาท
รุ่นสถาปนาเส้นทางมหาปูชนียาจารย์
ตอน จะทำให้ทุกย่างก้าวอัดแน่นไปด้วยบุญ

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา 

กราบ คารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผมพระธรรมทายาท นิสิต  รณาสโภ อายุ 23 ปี ปัจจุบันกำลังอบรมเป็นพระนวกะพรรษา 1 อยู่ที่ระเบียง 3 วัดพระธรรมกายครับ

 

 

พระธรรมทายาท นิสิต  รณาสโภ

 

          หลวงพ่อครับ ผมเป็นบัณฑิตใหม่ เพิ่งจบปริญญาตรี วิศวกรรมศาสตร์ สาขาคอมพิวเตอร์ มาแบบหมาดๆครับ ผมมาทำบุญที่วัดพระธรรมกายได้ 4 ปีแล้วครับ  โดยโยมพ่อของผม เป็นแกนหลักพาทุกคนในครอบครัวเข้าวัด แต่ขอสารภาพตามตรงว่า ผมยังไม่ค่อยอินในบุญสักเท่าไหร่ แล้วตอนเป็นนักศึกษาอยู่ ผมก็อดไม่ได้ที่จะเข้าก๊วนดริ๊งค์น้ำเมา แต่การที่ผมได้เห็นภาพงานบุญที่วัด ได้เห็นโครงการบวชพระของหลวงพ่อรุ่นแล้วรุ่นเล่า มันเหมือนผมกำลังถูกฝังไมโครชิพ ทำให้ผมรู้สึกอยากบวชมาตลอด พอผมเรียนจบปุ๊บ ก็มีงานมารองรับในทันทีครับ แต่ผมเลือกที่จะบวชในโครงการเข้าพรรษาก่อน ซึ่งผมก็เตรียมตัวบวชด้วยการงดดื่มเหล้า 1 เดือนก่อนบวชด้วยครับ

 

          ตอนอยู่ในโครงการเข้าพรรษา ผมนั่งสมาธิได้แบบนิ่งๆนานๆ แต่ก็ยังไม่มีประสบการณ์อะไร  จนกระทั่งได้มาอบรมเป็นพระนวกะ ได้มานั่งสมาธิกับหลวงพ่อที่ห้องแก้วสารพัดนึก ความมหัศจรรย์ก็บังเกิดขึ้นครับ หลวงพ่อสอนให้ปรับร่างกายให้สบายก่อน แล้วค่อยปรับใจ ไม่ต้องคิด ไม่ต้องอยากเห็นอะไร ใจของผมก็นิ่งไปเลย แล้วผมก็เห็นองค์พระลอยสว่างขึ้นมาจากศูนย์กลางกาย องค์ใหญ่ประมาณพระประธานบนหิ้งพระ เหมือนผมกำลังมองจากเศียรของท่านลงไปครับ ตอนนั้นผมเหมือนนั่งอยู่คนเดียวบนโลก ปลื้มมาก มีความสุขมาก ผมเข้าใจแล้วครับว่าความสุขที่แท้จริงเป็นอย่างนี้นี่เอง ผมรู้สึกว่าความสุขแบบนี้แหละยั่งยืน ไม่มีใครแย่งและขโมยไปจากเราได้ทุกครั้งที่หลวงพ่อเมตตา มานำนั่งสมาธิ องค์พระของผมจะสว่างมากเท่ากับพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน แล้วบางครั้งองค์พระก็ขยายใหญ่และใสมากจนมองทะลุได้เลยครับ

 

 

ภาพวาดจากประสบการณ์ภายในของ พระธรรมทายาท นิสิต  รณาสโภ

 

        หลวงพ่อครับ ผมขอแบ่งปันความปลื้มย้อนหลังสักนิดนะครับ ในวันที่ผมได้เดินธุดงค์เป็นปฐมเริ่มที่มหารัตนวิหารคด เป็นวันที่พิเศษมาก วันนั้นผมเดินเป็นกลุ่มสุดท้าย ทีแรกคิดว่า กว่าเราจะได้เดินญาติโยมคงกลับไปหมดเหลือไว้แต่กลีบกุหลาบแน่ๆเลย แต่ผิดคาดครับ เพราะโยมทั้งหลายยังอยู่อย่างหนาแน่นตลอดทาง แล้ววันนั้นโยมพ่อโยมแม่ของผม ก็มาร่วมโปรยกลีบกุหลาบด้วยนะครับ ผมปลื้มจนเกือบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่   แล้วพอปลื้มมากๆ องค์พระก็ยิ่งชัดแจ่ม สว่างมากเหมือนพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน ผมก็เอาใจไปมองที่องค์พระตลอดทุกก้าว เพราะอยากให้ญาติโยมทุกคนได้บุญเยอะๆครับ แล้วพอผมได้เห็นภาพพระเถระเดินธุดงค์เป็นปฐมเริ่มรุ่นบุกเบิกสถาปนาฯ ผมตื่นเต้นมากครับ ที่ได้เห็นพระภิกษุรุ่นพี่เดินนำในเส้นทางนี้ ทำให้ผมตระหนักยิ่งขึ้นว่าเส้นทางนี้สำคัญขนาดไหน ได้ดูประมวลภาพทุกวัน ก็ปลื้มทุกวัน และตระหนักว่าผมจะก้าวตามอย่างท่าน จะประกาศให้โลกรู้ถึงคุณของพระพุทธศาสนาครับ 

 

 

พระธรรมทายาท นิสิต  รณาสโภ  ในท่า Peace Position

 

        ตอนนี้เหลือเวลาอีกเพียงแค่ 4 วัน เท่านั้น ผมก็จะได้เดินธุดงค์สถาปนาเส้นทางมหาปูชนียาจารย์แล้ว ผมอยากฝากไปถึงญาติโยมทุกคนว่า ขณะนี้พระธรรมทายาททุกรูปตั้งใจฝึกฝนตัวเองอย่างเข้มข้น ด้วยการฝึกจิตให้ประณีตอยู่กับองค์พระให้ได้ตลอดเวลา  แล้วแต่ละรูปก็มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีขึ้นมากๆ พระธรรมทายาททุกรูปมีความตั้งใจที่จะทำทุกย่างก้าว ตลอดระยะทางทั้ง 365 กิโลเมตร ให้อัดแน่นไปด้วยบุญ เพื่อให้ญาติโยมได้บุญมากๆ ดังนั้นอย่าลืมชักชวนกันมาโปรยกลีบกุหลาบให้ได้ตลอดทาง ทั้ง 24 วันนะครับ ญาติโยมจะได้มีชีวิตที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ ร่ำรวย  รุ่งโรจน์  ตลอดไปครับ สุดท้ายนี้ ผมขอให้หลวงพ่อหายป่วยไวๆ ให้อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร เป็นต้นบุญต้นแบบในการสร้างบารมีของลูกๆทุกคนอย่างนี้ตลอดไปนะครับ ส่วนตัวผมก็ตั้งใจที่จะบวชแบบวันต่อวัน จะเป็นพระแท้ 200 เปอร์เซ็นต์ให้ดีที่สุดครับ

http://goo.gl/lqjct