คุณตาของหลานยังหวานอยู่

Case study

คุณตาของหลานยังหวานอยู่

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

ออกอากาศครั้งแรก วันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2546

 

        สามีของลูกเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจล้มเหลวตอนอายุ ๕๔ ปี  เขาเป็นลูกคนจีน เมื่อถึงเทศกาลต่างๆ ของชาวจีน  จะเชือดไก่เพื่อไหว้เจ้ามาตลอด  เมื่อลูกห้ามและบอกให้รู้ถึงเรื่องบาปในการฆ่าสัตว์เขาจึงเลิก  ปกติสามีเป็นคนใจดีมาก เพราะความใจดีทำให้มีแฟนเยอะ สามีชอบทำบุญชอบทานเจตามความเชื่อแบบจีน  จะได้รับเลือกเป็นประธานหรือกรรมการโรงเจเกือบทุกครั้ง  บางครั้งซื้อข้าวสารใส่ไว้หลังรถ  เมื่อขับรถแล้วเจอเด็กยากจนจะเอาของลงไปแจก โดยไม่ว่าจะเป็นใคร  บางครั้งกลับบ้านพร้อมไข่เค็ม ขนมต่างๆ  พอถามว่าซื้อมาจากไหน ก็บอกว่าเห็นคนแก่ขายของอยู่ริมถนน รู้สึกสงสารจึงเหมามาหมด  สามีเข้าวัดพระธรรมกายสร้างบุญพอสมควร แม้ยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องบุญแต่ไม่ขัดใจแม่บ้าน เพียงแต่เตือนว่า อย่าทำบุญเยอะ  เพราะเห็นพระบางวัดประพฤติไม่เหมาะสม  แต่ลูกก็ทำบุญมาตลอด  และชักชวนให้เขาตั้งอยู่ในบุญเสมอมา

        วันที่หนึ่งสามีเกิดแน่นหน้าอกหายใจไม่ออกขณะขับรถ  ได้จอดรถแวะหาหมอที่คลีนิคแห่งหนึ่ง เพื่อนสามีโทรมาบอกให้รีบไปดูใจ  พอไปถึงเขาก็เสียชีวิตแล้ว โดยหมอได้ฉีดยาให้เข็มแรกซึ่งเขาสดชื่นดี แต่พอฉีดเข็มที่สองก็เกิดเสียชีวิต   ใครๆ ต่างแนะให้เอาเรื่องหมอ  แต่ตัวลูกคิดว่าหมอคงตั้งใจจะรักษาให้ดีไม่มีเจตนาทำให้สามีเสียชีวิต

ฝันในฝัน

        เจ้าของ Case Study น่าจะอยู่ถึงอายุ ๗๕ ปี แต่ว่าตายก่อน เพราะวิบากกรรมปัจจุบันคือ ฆ่าสัตว์เพื่อไหว้เจ้าในเทศกาลต่างๆ ได้ดึงดูดวิบากกรรมในอดีตชาติที่เคยเป็นหมอแผนโบราณรักษาไข้ ได้ให้ยาผิดโดยไม่มีเจตนา  แม้กรรมที่ไม่มีเจตนาก็มีผล ทำให้ตายก่อนวัยอันควร 

        บางครั้งลูกๆ บอกว่าเห็นพ่อมานั่งก้มหน้าอยู่หน้าโลงศพเพราะความผูกพันทำให้มองเห็น  ผู้ตายไม่ได้มาทำให้เห็น หรือบางครั้งแม่บ้านมีความรู้สึกว่าพ่อบ้านที่ละโลกไปแล้วมาถูกตัวบ้าง ก็เป็นความผูกพัน ทำให้เกิดความรู้สึกอย่างนั้น

        สามีของลูกตายแบบกะทันหัน ใจไม่หมองไม่ใส วนเวียนอยู่ ๗ วัน พอครบแล้วเจ้าหน้าที่พาไปยมโลก ผ่านขั้นตอนต่างๆ จนถึงที่พิพากษาในท้องพระโรง  เมื่อซักถามประวัติเสร็จ สุวานเลขาซึ่งดูเกี่ยวกับเรื่องกรรมชั่ว ก็พบเรื่องการฆ่าสัตว์ เรื่องเจ้าชู้  ส่วนสุวรรณเลขาซึ่งดูเกี่ยวกับเรื่องของความดี  เห็นภาพการทำบุญต่างๆ ได้ชัดเจน   ในที่สุดก็ดูบัญชีพบว่า อายุยังไม่ถึงฆาต ที่จริงต้องตายอายุ ๗๕ ในเมืองมนุษย์  เพราะบาปปัจจุบันที่ฆ่าสัตว์เปิดช่องให้บาปในชาติอดีตชิงช่วงช่วงชิงมาส่งผล  บุญที่ทำเองตามลำพังมีไม่มาก ไปได้แค่ชั้นจาตุมหาราชิกา บุญที่ลูกและภรรยาอุทิศส่งไปให้ทุกๆ วัน ทำให้สามารถไปถึงชั้นดาวดึงส์

        ตอนนี้ยังไปไม่ได้ ต้องกลับมาอยู่ในเมืองมนุษย์จนกว่าจะครบ ๗๕ ปีของเมืองมนุษย์ บุญถึงจะได้ช่องพาไปสู่ดาวดึงส์  ยังคงวนเวียนอยู่ที่บ้าน นั่งบ้าง เดินบ้าง ยืนบ้าง นอนเล่นบ้าง วนเวียนอยู่ใกล้ๆ  ตามมาวัดบ้าง รับบุญได้เพราะจิตใจดีอยู่  เนื่องจากตอนเป็นมนุษย์เคยเจ้าชู้ ที่จริงน่าจะแวบไปดูภุมมเทวาสาว แต่ไม่ได้สนใจใครเลย  เพราะแม่บ้านกับลูกดี โดยเฉพาะภรรยาเป็นคนใจบุญใจกุศล  อีกทั้งเพิ่งผ่านยมโลกมาหยกๆ เห็นภาพในโรงพิพากษานั้นแล้วหมดอารมณ์เจ้าชู้ไม่กล้าจะโปรยปรายเสน่ห์อีก

 

        case study นี้แตกต่างจาก case ที่ผ่านมา  มีข้อสังเกตคือ ถึงวนเวียนอยู่ใกล้ๆ แต่ก็ไม่ถึงกับถูกเนื้อถูกตัวภรรยาที่บ้าน เพราะตอนนี้เป็นวัยชราแล้ว  เมื่อผ่านกาลเวลาสังขารมนุษย์เสื่อมไปเรื่อยๆ จึงไม่มาถูกตัว เพียงแต่อยู่ใกล้เพื่ออนุโมทนาบุญ  ชวนนั่งหลับตาก็นั่งหลับตา ชวนเข้าวัดก็มาวัด
 
 

http://goo.gl/YiOB0