ความสำคัญของบุญและกรรมในชีวิตหลังความตาย Case Study ที่ทุกคนต้องรู้ เล่มที่ 1 หน้า 9
หน้าที่ 9 / 34

สรุปเนื้อหา

การฆ่าตัวตายถือเป็นการกระทำที่บาปยิ่งกว่าการฆ่าผู้อื่น เพราะชีวิตมาจากพ่อแม่ และเราควรใช้ชีวิตสร้างกรรมดีแทนที่ถ่วงเวลา ทำบุญเพื่อบรรเทาโทษในนรก เช่น ในกรณีของคุณยายที่เคยทำบุญไปแล้วทำให้โทษลดลง ยังมีการย้ำว่าเป็นสิ่งสำคัญที่บุตรหลานไม่ควรปล่อยให้ผู้สูงอายุรู้สึกโดดเดี่ยวและซึมเศร้า แม้มีภารกิจต้องทำ

หัวข้อประเด็น

-การฆ่าตัวตายและผลกรรม
-กรรมและบุญในชีวิตหลังความตาย
-บทเรียนจากชีวิตคุณยาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แล้วเตือนสติว่า การฆ่าตัวตายนี้บาปยิ่งกว่าการฆ่าผู้อื่น เพราะตัวของเรานี้ก่อกำเนิดมาจากพ่อแม่ ท่านให้กายนี้ สําหรับไว้มาสร้างความดี สร้างกรรมดี แต่เรากลับเอามา ทําลาย เมื่อฆ่าตัวตายด้วยจิตที่เศร้าหมองนี้ จะต้องได้ รับโทษในยมโลกถึง ๕๐๐ ปีนรก แล้วถามต่อไปว่าเคย ทำบุญอะไรมาบ้าง คราวนี้คุณยาย ก็นึกออกว่า เคยทำบุญทอดกฐิน ทอดผ้าป่า และบุญอื่นๆ อีกหลายอย่าง พอพูดถึงบุญที่เคยทำ แสงก็ไปสว่างวาบที่บัญชีของสุวรรณเลขา มีภาพฉายออก มาให้เห็น เพราะได้ทำบุญอย่างนั้นไว้จริงๆ โทษจึงลดหย่อน เหลือครึ่งหนึ่ง จาก ๕๐๐ ปีนรก เหลือ ๒๕๐ ปีนรก จากนั้น เจ้าหน้าที่ในยมโลกก็จับเชือกที่ยังคล้องคอคุณยายอยู่ลาก เข้าไปสู่สถานที่แห่งหนึ่ง พื้นเป็นกรวดโลหะแหลมๆ ที่ร้อน ลุกเป็นไฟ ในขณะที่ลากไปเท้าก็โดนกรวดที่ร้อนลุกเป็นไฟ อยู่ตลอดเวลา เกิดทุกขเวทนาอย่างมาก แล้วเจ้าหน้าที่ก็ จับปลายเชือกกระตุกขึ้น ให้ตัวลอยขึ้นไปในอากาศ แล้วก็ ฟาดด้วยเชือกให้ตกลงมากระทบกับพื้น ถูกทรมานอยู่อย่าง นี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก ไม่มีเวลาหยุดพัก คุณยายท่านนี้ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน จนกระทั่งมีอยู่วันหนึ่งบัญชีบุญของคุณยายท่านนี้ก็สว่างวาบ ขึ้นมาอีก เนื่องจากลูกหลานทำบุญถวายไทยธรรมและ เลี้ยงภัตตาหารพระภิกษุ ๓๐,๐๐๐ วัดทั่วประเทศ (วันที่ ๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๕) แล้วอุทิศส่วนกุศลไปให้ และมี บุญใหญ่อีกหลายอย่างที่ลูกหลานทำต่อเนื่องอุทิศไปให้ ประกอบกับบุญกุศลที่คุณยายท่านนี้เคยทำไว้ เมื่อมารวม กันเข้าจึงเป็นบุญ ใหญ่ที่ตัดกระแส กรรมให้พ้นจากการ ลงทัณฑ์ทรมานได้ จนในที่สุดคุณยาย ก็ได้เปลี่ยนภพภูมิ ไปเกิดเป็นชาว สวรรค์ชั้นจาตุมหา ราชิกา เรื่องนี้ได้ให้ พิธีถวายไทยธรรม พระภิกษุ ๓๐,๐๐๐ กว่าวัด ทั่วประเทศ ๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๕ ข้อคิดอย่างน้อย ๒ ประการ ประการแรก บุตรหลานทั้งหลายไม่ควรปล่อยให้พ่อแม่ ปู่ย่าตายายท่านอยู่อย่างโดดเดี่ยว หงอยเหงา และซึมเศร้า แม้จะมีภารกิจมากเพียงใดก็ตาม ลูกหลานต้องจัดสรร เวลาเอาใจใส่ดูแลท่านบ้าง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More