ข้อความต้นฉบับในหน้า
เปิดใจ
ญาติผู้ตาย
คุณช่อทิพย์ วัฒนเชษฐ์
พูดถึงความรู้สึกที่มีต่อญาติ
“เหตุการณ์ทุกอย่างที่ดิฉันได้ประสบ และรายละเอียด
บางอย่างดิฉันไม่ได้บอกใคร เมื่อนำเรื่องนี้มาเป็นกรณีศึกษา
(Case Study) ทำให้ดิฉันนึกย้อนกลับไปถึงตอนที่ถูกญาติ
ซึ่งเสียชีวิตติดตามนั้นอีกครั้ง ดิฉันรู้สึกกลัวในเหตุการณ์ที่
ผ่านมา ขณะที่ฟังถึงกับคว้ากระเป๋าถือมากอดโดยไม่รู้ตัว
คือในช่วงที่มีกลิ่นเหม็นตามนั้น ดิฉันก็มีความรู้สึกว่า
อยากให้เธอได้บุญเยอะๆ ดิฉันทำบุญอะไรก็อุทิศไปให้ แต่
กลิ่นก็ยังอยู่กับดิฉันเหมือนเดิม ไม่รู้จะทำอย่างไรให้เธอ
หลุดไปจากสภาพตรงนี้ ต่อมาได้มีโอกาสกราบเรียนเรื่องนี้
กับครูบาอาจารย์ ท่านก็ได้เมตตาใช้วิชชาธรรมกายไปสอน
เธอ โดยท่านอธิบายให้ดิฉันฟังว่า ก่อนตายจิตของเธอ
โกรธและผูกอาฆาตมาก ความโกรธทำให้บุญที่เราอุทิศให้
เข้าไปไม่ถึงเธอ ตอนนี้เธอเข้าใจและคลายความโกรธลง
บ้างแล้ว จนกระทั่งดิฉันได้ทำบุญใหญ่คือ สร้างองค์พระ
และทอดกฐินอุทิศบุญให้อีก กลิ่นเหม็นจึงได้หายไป เธอ
อนุโมทนาบุญเป็นได้ไปเกิดใหม่ในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา
แต่ไปเป็นบริวารเทพองค์อื่น
น่าเสียดายตรงที่ว่า ก่อนละโลก เธอมีทรัพย์มากแต่
ไม่รู้วิธีใช้ทรัพย์ ที่จะพกติดตัวไปใช้ประโยชน์ในโลกหน้า
คือไม่มีความรู้เรื่องปรโลกว่ามีทั้งสุคติและทุคติ
ข้อคิดจากตรงนี้ทำให้ดิฉันรู้สึกกลัวบาปอกุศล..เชื่อ
เรื่องกฎแห่งกรรมมากขึ้นไปอีก ทำให้มีความตั้งใจที่จะทำ
ทาน รักษาศีล และฝึกสมาธิให้เข้าถึงพระธรรมกาย เพื่อ
จะได้ศึกษาวิชชาของชีวิต คือ การเวียนว่ายตายเกิด จะได้
อยู่อย่างมีความสุขและปลอดจากภัยในวัฏสงสาร ทั้งใน
โลกนี้และโลกหน้าค่ะ"