ข้อความต้นฉบับในหน้า ทันทีที่ตายแล้ว กายละเอียดก็หลุดออกมาเดินวน
เวียนอยู่ในบ้าน ไปพูดกับลูกเมียและสมาชิกในบ้าน ไม่มี
ใครพูดด้วย เห็นแม่บ้านนอนอยู่ก็ไปนอนบนเตียงด้วย แต่ก็
ไม่ได้หลับ แม่บ้านคือคุณเบี้ยน เพชรมณี ก็รู้สึกเหมือนมี
ใครมานอนด้วย สมาชิกในบ้านก็มีความรู้สึกเหมือนกับพ่อ
บ้านยังอยู่ในบ้าน แต่ก็ไม่เห็นตัว ในระหว่างจัดพิธีบำเพ็ญ
กุศลสวดพระอภิธรรม ๗ วัน บางวันกายละเอียดของผู้
ตายก็ไปงานสวดพระอภิธรรม บางวันก็ไม่ได้ไป เพราะไม่รู้
ว่าจะไปทำอะไรและไม่เคยศึกษามาก่อนว่าหลังจากตาย
แล้วต้องทำอย่างไร จะนึกถึงบุญ ก็ไม่มีบุญจะให้นึก นึก
อย่างอื่นก็นึกไม่ออก นอกจากชีวิตประจําวันที่เคยทํามา
พอครบ ๗ วัน บุญของตัวเองก็นึกไม่ออก บาปก็ทำ
ไว้โดยไม่ได้คิดว่าเป็นบาป คิดแต่เพียงว่า ชีวิตลูกผู้ชายต้อง
กิน ต้องดื่ม ต้องเที่ยว พอถึงเวลาจึงต้องไปยมโลก เจ้า
หน้าที่ก็มากัน ๕ นาย พร้อมกับโซ่ตรวนและอาวุธ พอมา
ถึงกายละเอียดของนายทหารท่านนี้ก็ใช้โซ่ล่ามคอ ล่ามมือ
และล่ามเท้าด้วย แล้วก็ฉุดกระชากลากไปเลย เดินไปไม่กี่
ก้าวก็ไปถึงหน้าประตูยมโลก ไปที่ลานตัดสิน ซึ่งมีสภาพทีมๆ
ร้อนอบอ้าว สองข้างทางมีเจ้าหน้าที่เรียงราย ถืออาวุธสลับ
กับโคมประทีปไฟที่ร้อนแรง พอไปถึงก็ให้นั่งคุกเข่าต่อหน้า