วารสารอยู่ในบุญ: การเผยแผ่ธรรมะในพระพุทธศาสนา : หน้า 74/76

ouho um ที่ปรึกษา พระมหาสมบุญ สมมาปุญโญ พระมหา ดร.สมชาย ฐานวุฑโฒ พระอารักษ์ ญาณารกุโข พระสมุห์อำนวยศักดิ์ มุนิโก บรรณาธิการบริหาร พระสมบัติ รกฺขิตจิตโต กองบรรณาธิการ พระดร.สมศักดิ์ จนฺทสีโล, พระวิชิต ผาสุกวาโส, พระตรีเทพ ชินงุกุโร, พระสนิทวงศ์ วุฑฒิโส, พระกล้าณรงค์ ญาณวีโร, พระธีระ นาถธมฺโม, พระมหาจตุรงค์ จตฺตมโล, พระสรพงษ์ สุทธสุทโธ, พระมหาเอก จนฺทูปโม, พระสมบูรณ์ จิตฺตทนฺโต พระธนรินทร์ สิริธโร, พระวีรพงษ์ สงฺขวํโส, พระคมกฤธิ์ คุตตวิโส, พระทรงวุฒิ ชยวุฑโฒ, ผศ.สุชีพ พะหูชนม์, ผศ.สุภาศิริ พะหูชนม์, วรวรรณ ถนอมพงษ์, วันชัย ภัทรโกมล, วินิช พันธุ์วิริยรัตน์, อุษา จันตะกา กนกพร เทศนา, สุธิดา จินตากิจนุกูล, รัดเกล้า ลิ่วเฉลิมวงศ์, น้ำผึ้ง พุ่มมาลี, ระพีพรรณ ใจภักดี, พรพรหม ทิพยมนตรี บริบูรณ์ โนรีเวช, วริศรา เพชรวิภูษิต บรรณาธิการสารสนเทศ เปรมจิต จงเจียมใจ, รุ่งนภา วรรณุปถัมภ์ ฝ่ายภาพ ศูนย์ภาพนิ่ง ฝ่ายศิลปกรรม อพงศ์ ลีลพนัง, กองพุทธศิลป์ วัลลภ นิลถนอม, ชัยชนะ กิตติโสภาพันธุ์ ภัทรา ศรีวสุธา, ปัณณิภัสร์ ใต้ธงชัย ศุภวิชฐ์ เหล่าเลิศพงษ์, ชนกมณฐ์ รักษาเกียรติ พีระ แสงงาม, ชูเดช อนุรักษ์ ฝ่ายโฆษณา ปราณี ชัยผดุง ๐-๖๗๗๑-๒๒๖๘ ฝ่ายสมาชิก อรุณี พลกลาง ๐-๑๓๐๖-๕๓๙๓ ผ่องศรี ทานาแซง ๐-๖๙๘๐-๐๙๗h โรงพิมพ์ บริษัท รุ่งศิลป์การพิมพ์ (๑๙๗๗) จำกัด วารสาร “อยู่ในบุญ” เป็นวารสารเพื่อการเผยแผ่ธรรมะ ในพระพุทธศาสนาเป็นรายเดือน มีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ ๑.เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจใน ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเกิดกําลังใจในการปฏิบัติธรรม เพื่อเข้า ถึงธรรมะภายใน ๒.เพื่อปลูกฝังคุณธรรมแก่ประชาชนทุก เพศ ทุกวัย ทุกอาชีพและทุกระดับการศึกษา ต.เพื่อถ่ายทอดความรู้ในพระพุทธ ศาสนา ให้ง่ายแก่การนำไปใช้ให้เป็น ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน ๔.เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนให้คนใน สังคมเป็นคนดีที่โลกต้องการ ๕.เพื่อเป็นสื่อกลางในการสืบทอดอายุ พระพุทธศาสนาให้เป็นที่พึ่งแก่ชาวโลกสืบไป ทําไม..ต้องรีบทําความดี การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ได้พบพระพุทธศาสนา ได้เรียนรู้ สิ่งที่เป็นความดีมากมาย แต่ที่สำคัญไปกว่านั้น คือ เมื่อรู้ว่าอะไร เป็นความดีแล้วต้องรีบทำ จะทำให้ตลอดชีวิตเราสามารถ ทำความดีได้มากกว่าคนอื่น โดยใช้เวลาที่มีอยู่เท่ากัน คือ ๒๔ ชั่วโมง ได้อย่างเป็นประโยชน์มากกว่าคนอื่น จากการที่เรา สร้างเหตุอย่างนี้เมื่อถึงคราที่บุญส่งผล เวลาจะได้อะไรก็จะได้เร็ว เวลาบรรลุธรรม ก็จะบรรลุธรรมเร็ว อีกทั้งยังเป็นผู้ที่ขึ้นชื่อว่า ไม่ประมาทในการดำเนินชีวิต เพราะความประมาททำให้ความก้าวหน้าในการฝึกคุณธรรม ความดีในตนเองจะเกิดขึ้นไม่ได้เลย ความประมาทจะทำให้เรา รู้สึกอยากผัดวันประกันพรุ่งในการทำความดี ทั้งที่ตลอดเวลา ความรู้สึกเช่นนี้ ก็ไม่ได้ช่วยให้ชีวิตเราดี หรือสมบูรณ์ขึ้น เหมือนกับเรากินข้าวฟรี หายใจฟรี มีชีวิตอยู่อย่างฟรีๆ เป็นการใช้เวลามาก แต่เกิดประโยชน์น้อย เพราะวันเวลาที่ ล่วงเลยไปทำให้อายุเราเพิ่มขึ้น และทำให้ความสดชื่น ความ แข็งแรงของร่างกายเราลดลง ดังนั้นพึงระลึกไว้เสมอว่า เรามี เวลาเหลือกันอีกไม่มาก เราต้องรีบสั่งสมความดี สั่งสมบุญ บารมีให้มากที่สุดเพื่อตัวเราเอง....