การฝึกใจให้เบิกบานในช่วงเวลาเจ็บป่วย วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน กรกฏาคม พ.ศ.2550 หน้า 23
หน้าที่ 23 / 76

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาได้กล่าวถึงการทำใจให้เบิกบานในเวลาที่เจ็บป่วย โดยนำเสนอว่าผู้ป่วยสามารถมีสภาพจิตใจที่ดี กระตุ้นกำลังใจจากการอยู่ในพระธรรมกายและการปฏิบัติภาวนา เพื่อให้มีความสุขแม้ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก และมีรัศมีธรรมจากใจที่สว่างวาบ แม้จะไม่ได้มีสุขภาพที่ดี แต่ก็สามารถส่งเสริมกำลังใจให้กับคนรอบข้าง สรุปคือ การฝึกใจให้นิ่งและอยู่ในบุญเป็นทางเลือกที่ช่วยให้ผู้ป่วยมีชีวิตที่สง่างามและเต็มไปด้วยความหวัง

หัวข้อประเด็น

-การฝึกใจให้เบิกบาน
-ความสำคัญของพระธรรมกาย
-วิธีการปฏิบัติภาวนา
-การสร้างกำลังใจให้กับผู้ป่วย
-ชีวิตที่สง่างามในยามเจ็บป่วย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

คนนี้ ทำไมมีหน้าตาเบิกบาน เนื้อตัวเกลี้ยงเกลา สะอาด ดวงตาสดใส ผิวพรรณเปล่งปลั่ง มีน้ำมีนวล ผู้ที่มาเยี่ยมไข้ก็ได้กำลังใจจากผู้ไข้ หมอกับ พยาบาลก็ได้กำลังใจจากผู้ใช้ ผู้ใช้ก็มีความสุขอยู่ ในกลางพระธรรมกายที่ชัดใสแจ่ม พระธรรมกายจึงเป็นที่พึ่งที่ระลึกอย่างสำคัญ ที่ช่วยขจัดทุกข์โศกโรคภัยได้อย่างน่าอัศจรรย์ แม้ เวลาจะละโลกก็สามารถถอดกาย ตายก่อนตายได้ จะไปอยู่ภพภูมิไหนก็ได้ตามความปรารถนาของตน ด้วยเหตุนี้ จึงจะต้องทำใจให้เบิกบาน ให้อยู่เหนือ ความทุกข์ เหนือความวิตกกังวล ให้อยู่ในบุญ แล้วก็ทำใจให้หยุดนิ่ง ๆ เฉยๆ ที่ศูนย์กลางกาย ไข้เลย ทำได้อย่างนี้ ไม่ช้าเราจะเข้าถึงธรรม จะ เป็นคนป่วยที่สง่างาม องอาจ อยู่ในสายตาของเทวดา ของชาวสวรรค์ เขาจะชื่นชมยินดีกับผู้ป่วยที่มีที่พึ่ง ทางใจ แม้ป่วยกายแต่รัศมีธรรมจากใจก็สว่างวาบ ดวงตาทุกคู่ของชาวสวรรค์ก็จะจ้องมองมาที่เรา แล้วเราก็ทำใจนิ่งๆ ใสๆ อย่างสบายๆ อธิษฐาน ให้หายเจ็บ หายป่วย หายไข้ไป เหมือนเข้า ห้องเสริมสวยอย่างนั้น สิ่งที่ไม่ดีก็เอาออกไป ให้ หลงเหลือแต่สิ่งที่ดีๆ ถ้าทำได้อย่างนี้ ใจจะสดชื่น เบิกบานในทุกสถานการณ์ เป็นคนเจ็บ คนป่วยที่ ให้กำลังใจแก่หมอพยาบาลและผู้มาเยี่ยมไข้ อย่างนี้เรียกว่า ป่วยอย่างสง่างาม แม้ร่างกายสังขารจะไม่อำนวย จะเจ็บป่วยไข้ ด้วยโรคภัยที่ร้ายแรง แต่ก็สู้กำลังใจที่เข้มแข็ง แน่วแน่ และการฝึกใจให้หยุดนิ่งไม่ได้ ในที่สุด ก็เอาชนะทุกขเวทนานั้นได้ ถ้าได้ดวงธรรมเราก็ตรึกในกลางดวงธรรม ถ้าได้กาย ภายในเราก็ตรึกในกลางกายภายใน ถ้าได้องค์พระ เราก็ตรึกในกลางองค์พระ ถ้ายังไม่ได้อะไรก็ภาวนา สัมมา อะระหังเรื่อยไป ใจนิ่งอยู่ตรงกลาง ตรงนั้น นึกอาราธนาพระนิพพาน พระพุทธเจ้าทั้งหลาย พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ผู้มีฤทธิ์ มีเดช มีอานุภาพ พระอริยบุคคลทั้งหลาย ให้ลงมาปกปักรักษาเรา ขจัดสิ่งที่ไม่ดีภายใน ร่างกายให้หมดสิ้นไป แล้วก็ทำใจให้ใสๆ สบายๆ เบิกบาน แช่มชื่น ราวกับผู้นิรทุกข์ ไม่เคยเจ็บป่วย เพราะฉะนั้น ให้ลูกทุกคนหมั่นฝึกฝนอบรม จิตใจของเราให้หยุด ให้นิ่ง ให้ทำอย่างจริงจัง ทำใจ ให้ใสๆ ไม่ห่วงใยอาลัยอาวรณ์กับสังขารร่างกายจะ เป็นอย่างไรก็ช่าง เฉยๆ ไม่สนใจ กำหนดใจลงไป ที่ศูนย์กลางกาย ให้ตรึงใจติดอยู่ตรงนั้นเหมือน เอากาวชั้นดีตรึงใจให้ติดกับศูนย์กลางกาย แล้วก็ ภาวนาสัมมา อะระหัง ตรึกนึกถึงดวงใส ใจหยุดอยู่ ในกลางดวงใส เราจะอาศัยกายมนุษย์นี้อยู่เพียง ชั่วคราว ให้รีบชิงช่วงความแข็งแรงและสดชื่นของ ร่างกายนี้ ก่อนที่จะถูกช่วงชิงความแข็งแรงความ สดชื่นของร่างกายนี้ไป 2
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More