ความรู้สึกของผู้หญิงวัย 50 ปี : หน้า 18/20

แต่ว่าขณะนี้อายุจะ ๕๐ เข้ามาแล้ว ถ้าเมื่อหนุ่มแต่งงานไปคงมีลูกหลาย คนไปเชียวละ แต่ตอนนี้อายุมันอยู่ในวัยเป็นพ่อเป็นแม่คนแล้ว ก็เลยได้ เข้าใจว่า ผู้เฒ่านะท่านมีความรู้สึกอย่างไร มารู้เอาก็ตอนนี้โยมพ่อก็เสียไปแล้ว เหลือแต่โยมแม่อายุ ๗๖ ปี ก็เลยต้องเอามาเล่าให้พวกเราฟังเป็นอุทธาหรณ์ เพราะฉะนั้น ใครที่กลับดึก ๆ ตื่น ๆ แล้วยิ่งชนิดมาเรียกให้ผู้เฒ่าตื่นขึ้น มาเปิดประตูให้นะ มันน่าโดนดุ้นพื้นหรือตะพดนาบ แต่อาตมาก็พลาดไปแล้ว มีคราวหนึ่ง ตอนนั้นก่อนไปต่างประเทศ ความที่ไปเที่ยวมาดึก ๆ แล้วก็ไม่อยากจะปลุกให้ผู้เฒ่ามาเปิดประตูให้ เลยปีนหน้าต่างเข้าไปเอง ท่านตกใจตื่น ลุกขึ้นมาคว้าหอกเตรียมพร้อม พอดีเห็นท่านก่อนก็เลย เรียกท่าน ท่านบอกตัวเย็นเลย นึกว่าขโมยปืนบ้าน เตรียมจะ เสียบอยู่แล้วเชียว ดูชินี่ ไปทำ อะไรไว้ก็ไม่รู้ ที่บ้านไม่มีปืนหรอก แต่ว่าโยมพ่อก็ชนิดเสือเก่าเหมือน กัน ทั้งหอก ทั้งแหลน ทั้งหลาว มีพร้อม ท่านเตรียมเต็มที่เลย นึก ว่ามีขโมยมาลบเหลี่ยม ท่านเงื่อ เอาไว้เต็มที่เลยว่า ถ้าเท้าถึงพื้น ใครที่กลับดึก ๆ ตื่น ๆ แล้วยิ่งชนิดมาเรียก ให้ผู้เฒ่าตื่นขึ้นมา เปิดประตูใหนะ มันน่าโดนดุ้นฟืน เมื่อไรเสียบเมื่อนั้น พอดีเห็นท่านก่อน ให้เสียงท่าน ท่านเลยหยุดหลังเย็น กันทั้งพ่อทั้งลูก นี่ก็ฝากเอาไว้ด้วยนะ ได้เจอกับตัวเองมาอย่างนี้ คู่ครองของลูก คราวนี้ยังมีอีก แต่นี่ไม่ได้เกิดในครอบครัวของอาตมา ซึ่งก็เป็น พระคุณแม่ 34 ความหนักใจอีกอย่างหนึ่งของคุณพ่อคุณแม่ ที่อยากจะเล่าให้พวกเราฟัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งลูกสาว ไม่ได้เห็นมากับตา แต่ว่าเมื่อล้อมวงคุยกันก็เลย ได้เรื่องเหล่านี้มา มีครอบครัวหนึ่ง คุณแม่พอเห็นลูกสาวอายุยี่สิบกว่า ก็ตามประสาชาวบ้าน ถึงคราวจะมีครอบครัวกันได้แล้ว คุณแม่ก็มองลูกสาว ด้วยความเป็นห่วง จะพูดอะไรก็ไม่เต็มปาก เพราะว่าไอ้หนุ่มที่มาติดพัน ลูกก็จัดอยู่ว่าเป็นคนดี เป็นคนตั้งใจทำมาหากิน แต่ถึงอย่างนั้น แม่ก็เป็น ห่วงอยู่นั่นแหละ ได้แต่ถอนใจอยู่เฮือกๆ วันหนึ่ง ลูกสาวก็เลียบเคียงเข้ามาประจบ มานอนหนุนตัก ชวน คุยโน่นคุยนี่ แล้วในที่สุดก็อ้อมแอ้มถามแม่ว่า มีความเห็นอย่างไรบ้างกับ เจ้าหนุ่มคนนี้ ถ้าแม่ไม่ขัดข้องก็อยากจะขออนุญาตแต่งงานกับเขา จะให้ เขาจัดผู้ใหญ่มาสู่ขอลูกสาวว่าอย่างนั้น แม่ก็ถอนใจบอกว่า “ถ้าเป็นเมื่อก่อน นี้แม่ก็คงบอกว่าดี แต่ว่าในระยะ ๔-๕ ปีมานี้ แม่พูดไม่ได้หรอกคำนี้ แล้ว แม่ก็ไม่สามารถจะออกความเห็นอะไรด้วยได้ ลูกสาวก็ถามว่า “ทำไมหรือแม่ แม่ไปเห็นข้อบกพร่องอะไรของเขา จึงไม่ออกความเห็น ถ้าแม่เห็นข้อบกพร่องอะไรก็บอกมาเถอะ ถ้าไม่ชอบมา พากลจริงๆ จะได้ตัดใจเสียแต่ตรงนี้” ลูกสาวของเขาก็ดีเหลือเกิน อยู่ในโอวาทแม่ ในที่สุดแม่ก็บอกว่า “ลูกเอ๋ย ข้อบกพร่องอะไรแม่ไม่เห็น แต่ว่าเดี๋ยวนี้แม่ไม่ค่อยอยากจะไว้ใจใคร เพราะกลัวว่าลูกสาวของแม่นี่จะเจอเหมือนอย่างกับที่แม่เจอ” ลูกสาวก็เลยถามว่าแม่เจออะไร แม่ก็ถอนใจเฮือก “ก็เจออย่างที่ลูก เห็นนี่ไงล่ะ” ลูกสาวก็ยิ่งมองหน้าเลิกลั่ก ๆ แม่ก็เลยถาม “พอของเรานะ เขาเป็นคนดีไหม?” ลูกสาวตอบว่า “ดีซี เขานับหน้าถือตากันทั้งบ้านทั้งเมือง โรงงาน น้ำตาลของเราก็มี โรงนั่นโรงนี้ของเราก็มีไร่อ้อยก็อีกตั้งเยอะแยะ กิจการ ของเรามีตั้งหลายอย่าง พ่อสร้างมาทั้งนั้น ทำไมพ่อจะไม่ดี” 35 พระคุณแม