คำสอนของแม่เกี่ยวกับพ่อ : หน้า 19/20

หรือยัง" แม่ก็เลยถามออกไปคำหนึ่ง “แล้วลูกไม่เห็นหน้าพ่อเขามานานแล้ว ลูกสาวหน้าจ๋อย ตอบว่า “เอ ก็ ก็หลายเดือนแล้วนะแม่ พ่อไม่ค่อย กลับบ้านเลย" “เออ นั่นแหละที่แม่ต้องถอนใจ แล้วลูกรู้ไหมเขาไปไหน เขาก็ไป อยู่กับเมียน้อยของเขาแม่” เรื่องมันเริ่มคลี่คลายออกมาอย่างนี้ แม่ก็เลย พูดขึ้นว่า “แม่ไม่เคยเล่าให้ลูก ๆ ฟังนะ จริงๆ แล้วพ่อของลูกนะเป็นเมื่อ ๓๐ ปีก่อนโน้น พ่อของลูกก็เป็นลูกจ้างในบ้านของแม่นี่แหละ แล้วก็คุณตาของ ลูกเห็นว่าพ่อของลูกนี่เป็นลูกจ้างก็จริง แต่เป็นลูกจ้างชนิดรักงานมาก รัก งานเหมือนยังกับเป็นเจ้าของกิจการเสียเอง ตาของลูกจึงยกแม่ให้กับพ่อ แต่งงานกันแล้วก็มีกิจการเล็ก ๆ อยู่ในบ้านของเราเอง เป็นกิจการแบบ อุตสาหกรรมในครอบครัว ตั้งแต่แม่กับพ่อแต่งงานกันมา ก็ตั้งใจสร้าง ฐานะมาด้วยกัน พ่อของลูกนะ ตี ๔ นี่ตื่นแล้ว น้ำที่ตุ่ม ๆ ที่โอ่ง ๆ พอตัก ไว้เต็มหมด พื้นผ่าไว้กองท่วมหัวท่วมหูตั้งแต่เช้ามืดเลย ขยันขันแข็ง ไม่มีใครเทียบได้ เขาเป็นประเภทตื่นก่อนนอนหลัง เพราะฉะนั้น หลังจาก แต่งงานมาได้เพียง ๕-๖ ปี บ้านเราก็มีฐานะมั่นคงแล้ว เพียงเข้าปีที่ ๑๐ พ่อของลูกก็เริ่มสร้างโรงน้ำตาล จากไม่มีอะไรก็มีขึ้นมาได้ “ถ้าจะถามว่า พ่อของลูกดีไหม ก็ต้องบอกว่าเป็นลูกผู้ชายที่มีความ สามารถ มีความเก่งกาจคนหนึ่งทีเดียวในยุคนี้ ทั้ง ๆ ที่ความรู้ก็แค่ ป.๔ แต่สร้างโรงงานน้ำตาลได้ เราสร้างฐานะกันมาอย่างนี้แหละ ลูกเอ๋ย แต่ก็ อย่างที่ลูกเห็นนั่นแหละ แม่ภูมิใจพ่อของลูกมาตลอด แต่ว่าตั้งแต่ ๕ ปีที่ แล้วมา หลังจากฐานะของเราเป็นปึกแผ่นแล้ว พ่อของลูกก็มีความ ประพฤติอย่างที่เห็น คือไม่ค่อยกลับบ้าน มีบ้านเล็กบ้านน้อยมันเรื่อยไป แล้วก็ชักทำท่าจะไปกินเหล้าเมายาด้วยซ้ำ นี่แม่กำลังหนักใจอยู่” “ดังนั้น ที่ลูกมาถามแม่ว่า เจ้าหนุ่มที่มาหาลูก มาติดพันลูกแม่อยู่ พระคุณแม่ 36 ทุกวันนี้นะ เป็นคนดีไหม แม่ตอบ ไม่ได้หรอก เพราะเมื่อก่อนพ่อของลูก ก็ท่าทางเอางานเอาการ ความฉลาดเฉลียวดีกว่าผู้ชายคนที่มาชอบลูก เสียอีก แต่ว่าพ่อก็มาเป้นเสียอย่างนี้” เพราะฉะนั้นแม่สรุปเลย “แม่ ไม่ห้ามนะ ถ้าลูกจะแต่งงานกับพ่อคน นั่น แต่ว่าถ้าแม่เป็นเราละก็ แม่รักที่จะ นี่คือหัวอกของแม่ อยู่คนเดียวแม่ไม่แต่งงานหรอก เราไป เป็นห่วงเป็นใยลูก คิดเอาเองก็แล้วกัน” นี่คือหัวอกของแม่ เป็นห่วง สารพัดไปหมด เป็นใยลูกสารพัดไปหมด แม้ในสิ่งที่ ตัวเองไม่มั่นใจก็บอกว่าไม่มั่นใจ สารภาพกับลูกตรงๆ แล้วก็ชี้ทางเลือก ให้ลูกอย่างดี ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าชี้ทางเลือก ชี้ทางออกให้แล้ว ลูกก็คงจะไม่ถูกใจ นัก แต่ก็เอาเถอะ ลูกจะถูกใจหรือไม่ถูกใจ อย่างน้อยที่สุดขอให้ได้พูดตาม ความรู้สึกที่แท้จริงออกมาก็พอใจแล้ว ชี้ทางเลือกให้ลูก อย่างดี ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า ชี้ทางเลือก ชี้ทาง ในกรณีอย่างนี้ เชื่อว่าพวกเรา หลาย ๆ คนคงจะได้เจอกันมาบ้างแล้ว ใครไม่เจอ ถ้าต่อไปข้างหน้าไปเจอ ลักษณะอย่างนี้เข้า ก็ขอให้หยุดคิด อย่าไปนึกว่าแม่ไม่รัก แม่กีดกันนะ ออกให้แล้ว ลูกก็ หัวอกของแม่นี่มีความรู้สึกที่เรายาก จะเข้าใจ ยกเว้นเราได้มาอยู่ในฐานะ คงจะไม่ถูกใจนัก พ่อฐานะแม่บ้างแล้วเท่านั้น จึงจะ เข้าใจได้ดี 37 พระคุณแม่