ความเคารพและการดูแลแม่ในชีวิตประจำวันที่วุ่นวาย : หน้า 7/24

เช้าขึ้นมาพอ ๗ โมงเช้า ท่านก็ลงไปดูแม่ของท่าน ไปนั่งคุยกับแม่ กินข้าว กับแม่ พอ ๗ โมงครึ่ง ท่านก็ออกจากบ้าน ออกจากนําหนักของท่านไป ทำงาน พอเลิกงานตอนเย็นตอนค่ำ ยัง ยังไม่กลับบ้านไปซื้อของทุก ๆ ลึก ๆ ที่แม่สั่ง ยาหม่องยาดม ยาอม ยานัตถุ์อะไรก็ตามเรื่องตามประสาผู้เฒ่า ท่านไปสรรหามาสารพัด กลับมาถึงบ้าน ท่านกินข้าวกินปลาของท่าน เรียบร้อย พอประมาณ ๒ ทุ่ม ท่านก็เข้าไปกราบแม่ เอาข้าวเอาของให้คุย กับแม่อย่างน้อยครึ่งชั่วโมง พอสองทุ่มครึ่งแล้วค่อยลาแม่ บอกแม่นอน เถอะ แล้วตัวของท่านเองค่อยมาทํางานต่อ ทํางานที่แบกเอามาจากกระทรวง มาดูแลแม่ของทาน ทั้งเช้าทั้งเย็น แล้ว ปรนนิบัติอยางดีเสีย นั่นแหละ ๕ ทุ่มเที่ยงคืนถึงได้นอน ท่านทําของท่านอย่างนี้ จนกระทั่ง แมละโลกจากไป การที่คนในระดับเจ้า กระทรวง มีความรับผิดชอบใน หน้าที่การงานระดับนี้ แต่มีเวลามา ด้วย ไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ ดูแลแม่ของท่านทั้งเช้าทั้งเย็น แล้ว ง่าย ๆ แต่ท่านทำได้ ปรนนิบัติอย่างดีเสียด้วย ไม่ใช่เรื่อง บุคคล ที่ทำได้ง่ายๆ แต่ท่านทำได้ อย่างนี้จัดเป็นบุคคลหาได้ยาก ที่เดียวในยุคปัจจุบัน แต่ก็มีอยู่หลายๆ ท่าน เท่าที่รู้จักขณะนี้ท่านก็ยังมีชีวิตอยู่ คือ ทานอดีตรองนายกรัฐมนตรี ถนัด คอมันต์ ท่านก็เป็นประเภทอย่างนี้ เหมือนกัน เคยมีครั้งหนึ่ง เมื่อคุณแม่ของท่านอายุ ๙๓ ปี วันนั้นเป็นวันเกิด คุณแม่ของท่าน ท่านก็ให้คุณหญิงของท่านมานิมนต์ ตามธรรมดา อาตมา ก็ไม่ค่อยชอบที่จะรับนิมนต์ไปบ้านใคร แต่เนื่องจากเมื่อเราเริ่มสร้างวัด พระธรรมกาย ขณะนั้นหลวงพ่อธัมมชโย ท่านเจ้าอาวาส ก็เพิ่งพรรษาแรก พระคุณแม่ 50 อาตมาเองก็ยังไม่ได้บวช หลวงพ่อธัมมชโยก็ให้อาตมากับทีมงานไปบอกบุญ ท่านนั้นท่านนี้ให้มาช่วยกันเป็นเจ้าภาพสร้างวัด ก็ปรากฏว่าเขาไม่เชื่อ ใน ยุคนั้นเขาไม่เชื่อหรอกว่า เราจะสร้างวัดพระธรรมกาย เขาบอกไอ้ที่ที่ไหน ก็ไม่รู้มาหลอกเงินเขา แล้วเอาพระหนุ่มมาอ้าง เขาว่ากันอย่างนี้ ก็ไม่รู้จะไป เถียงเขาว่ายังไง เรามีแต่ใจจริงจะสร้างวัด แต่ตอนนั้นอาตมาอายุเพียง ๒๘ -๒๙ ปี แต่ก็เป็นผู้ที่อายุมากที่สุดในทีมงานฝ่ายชาย หลวงพ่อธัมมชโย ตอนนั้นท่านก็เพิ่ง ๒๔-๒๕ เพราะฉะนั้น ไปบอกบุญใครเขาไม่เชื่อหรอก บอกไอ้ตี๋ใหญ่นี่จะมาหลอก ส่วนพระนี่ผิวพรรณดีจังเลย สง่าราศีดี แต่ว่า ซื้อ อีกกี่วันจะสึกก็ไม่รู้ แล้วเขาก็ไม่ทำบุญ ไม่ช่วยหรอก มีแต่ครอบครัวของ ท่านอดีตรองนายกฯ ถนัด คอมันต์ เท่านั้นที่ท่านเห็นแล้วท่านเชื่อ ท่าน ก็เลยมาสร้างแท็งค์น้ำไว้ ที่เราใช้กันอยู่ทุกวันนี้แหละ มาสร้างโรงทานให้ เพราะท่านรู้ว่ากองทัพต้องเดินด้วยท้อง ท่านจึงรีบมาสร้างโรงทานให้ แล้ว ก็สร้างกุฏิให้อีก ๔ หลัง ท่านรวมญาติ ของท่านมาช่วยกันมาปักหลักให้ เพราะฉะนั้น เมื่อถึงวันเกิดของ งานจะรีบด่วนยังไง ก็กลับบ้านก่อนไป บ กราบแมกอนแล้ว คุณแม่ท่าน เราก็ไปกัน เห็นแล้วก็ชื่นใจ คุณแม่ของท่านอายุตอนนั้นก็ ๙๐ กว่า แต่เป็น ๙๐ กว่าชนิดที่ไม่หลง อาราธนา ศีลเสียงค่อย ๆ เลย แล้วคุณหญิงของ ค่อยไปที่ทำงานต่อ ท่านก็เล่าให้ฟัง บอกว่าตัวของท่าน รองนายกฯ เวลาจะไปต่างประเทศแต่ละครั้ง กราบแม่เสร็จแล้วค่อยไป พอกลับมาจากต่างประเทศ สิ่งแรกที่ทําก็คือ กลับบ้านก่อน งานจะรีบด่วน ยังไงก็กลับบ้านก่อนไปกราบแม่ก่อนแล้วค่อยไปที่ทํางานต่อ ท่านบอกไม่ งั้นมันห่วงไม่หาย นี่เขาทำตัวของเขาอย่างนี้เอง จึงได้เป็นบุคคลตัวอย่าง 51 พระคุณแม่