0 ครั้ง
คำสอนนี้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการประพฤติพรหมจรรย์และการมีใจที่บริสุทธิ์ในการนั่งทำสมาธิ โดยผู้ที่จะนั่งธรรมะได้ต้องมีความบริสุทธิ์ในกาย วาจา และใจ ไม่มีห่วงกังวล และไม่เศร้าหมอง เน้นการทำความดีและช่วยตัวเองโดยยึดบุญเป็นหลัก บุญที่ได้จะเป็นบุญที่มีความบริสุทธิ์และไร้ซึ่งกิเลส.
-การทำใจบริสุทธิ์
-การสร้างบุญ
-ธรรมะและความดี