ประโยค ๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสุล วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสฺล (ทุติโย ภาโค) หน้า 119
หน้าที่ 119 / 288

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับความกรุณาและความสุขในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการดูแลผู้ทุกข์ยาก พร้อมทั้งชี้ให้เห็นถึงวิธีการที่ผู้มีเมตตาสามารถสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างกัน ทั้งนี้ยังกล่าวถึงธรรมชาติของการเป็นผู้มีเมตตาและผลกระทบต่อการใช้ชีวิตประจำวันที่ดีขึ้นในสังคม.

หัวข้อประเด็น

-ความกรุณา
-ความสุข
-หลักธรรมในพระพุทธศาสนา
-ความสัมพันธ์ในสังคม
-การดูแลผู้อื่น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 11 พฺรหฺมวิหารนิทเทโส ปริภุญชันโต จ สุขิโต โภคสมปปิโต วิย คจฺฉติ อถโข ต เนว โกจิ สุขิโต วตาย มหาโภโคติ มญญัติ อญฺญทตฺถุ อย วราโก อิทานิ มริสฺสติ ยญฺญเทว หิ อย ปท นิกขิปติ เตน เตน สนฺติเกว มรณสฺส โหติ ติ ชโน กรุณายติ เอวเมว กรุณากมุมภูฐานิเกน ภิกฺขุนา สุขิโตปิ ปุคฺคโล เอว์ กรุณายิตพฺโพ อยู่ วราโก กิญจาปิ อิทานิ สุขิโต สุสชฺชิโต โภเค ปริภุญชติ อถโข ตีสุ ทวาเรส เอเกนาปี กตสฺส กลยาณกมุมสฺส อภาวา อิทานิ อปาเยสุ อนปุปก ทุกฺขโทมนสฺสํ ปฏิสํเวเทสสตีติ เอว์ ติ บุคคล กรุณายิตวา ตโต ปร์ เอเตเนว อุปาเยน ปิยบุคคล ตโต มชฺฌตฺเต ตโต เวริมที่ติ อนุกุกเมน กรุณา ปวตฺเตตพฺพา ฯ สเจ ปนสฺส ปุพเพ วุตฺต นเยเนว เวริมหิ ปฏิฆ์ อุปปชชติ ติ เมตตาย วุฒิตนเยเนว รูปสเมตพฺพ์ ฯ โยปิ เจตฺถ กตกุสโล โหติ ตมปี ญาติโรคโภค- พยสนาทีนํ อญฺญตเรน เยสเนน สมนฺนาคต ทิสวา วา สุตฺวา วา เตสมปิ อภาเว วฏฏทุกข์ อันติกฺกนฺตตตา ทุกฺขิโตว อยนฺติ เอว สพฺพถาปิ กรุณายิตวา วุตฺตนเยเนว อตฺตนิ ปิยบุคคล มชฺฌตฺเต เวริมหีติ จตูสุ ชเนส สมสมเภท กตฺวา ติ นิมิตต์ อาเสวนเตน ภาเวนฺเตน พหุลีกโรนฺเตน เมตตาย วุฒิตนเยเนว ติกจตุกฺกชุฌาน- วเสน อปปนา วฑฺฒตพฺพา ฯ อังคุตตรฏฐกถา ปน ปฐม เวริบุคคโล กรุณายิตพฺโพ ตาม จิตต์ มุท กตฺวา ทุคฺคโต ตโต ปิยบุคคโล ตโต อตฺตาติ อย กโม วุตฺโต ฯ โส ทุคคติ ทรูเปตนฺติ ปาลียา น สเมติ ฯ ตสฺมา วุตฺตนเยเนเวตฺถ ภาวน์ 119
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More