ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 240
วิสุทธิมคเค
อุปาทินนท์ นิสสาย อนุปาทินนกเมว วฑฺฒตีติ อาห์สุ ฯ อยเมว
เจตฺถ ยุตติ ฯ
โส เอวํ กตฺวา น เกวล จนฺทิมสูริเย ปรามสติ สเจ
อิจฺฉติ ปาทกฎจลิก” กตฺวา ปาเท สเปติ ปี กตฺวา นิสีทติ มญฺจ
กตวา นิปชฺชติ อปสฺเสนผลก กตฺวา อปสฺสยติ ฯ ยถา จ เอโก
เอวํ อปโรป ฯ อเนเกสุปิ หิ ภิกฺขุสตสหสฺเสสุ เอวํ กโรนฺเตสุ
เตสญฺจ เอกเมกสฺส ตเถว อิชญัติ จนฺทิมสูริยานญฺจ คมนมปิ
อาโลกกรณมปี ตเถว โหติ ฯ ยถา หิ จาฏิสหสฺเสส" อุทกปูเรสุ
สพฺพจาฏีสุ จนฺทมณฑลาน ทิสสนฺติ ปากติกเมว จนฺทสฺส คมนมปิ
อาโลกกรณญฺจ โหติ ตถูปมเมต์ ปาฏิหาริย์ ฯ
ยาว พรหมโลกาปีติ พรหมโลกปี ปริจเฉท์ กตฺวา ฯ
กาเยน วส์ วตฺตตีติ ตตฺถ พรหมโลเก กาเยน อตฺตโน วส
วตเตตีติ ฯ ตสฺสตฺโถ ปาลี อนุคนุตวาว เวทิตพฺโพ ฯ อย เหตุถ
ปาล ยาว พรหมโลกาปี กาเยน วส์ วตฺตตีติ สเจ โส อิทธิมา
เจโตวสิปปตโต พรหมโลก คนฺตกาโม โหติ ทูเร สนฺติเก
อธิฎฐาติ สนฺติเก โหติ สนฺติเก โหติ สนฺติเกปี ทูเร อธิฎฐาติ
ทูเร โหติ ทูเร โหติ พหุกมฺปิ โถก อธิฎฐาติ โก โหตุติ
โก โหติ โถกมปิ พหุก อธิฎฐาติ พหุก โหติ พหุก
โหติ ทิพเพน จกฺขุนา ตสฺส พฺรหฺมโน รูป์ ปสฺสติ ทิพพาย
G).
. อิธปิ วฑเฒตีติ ภเวยย เหฎฐา วุตฺตวจนานุโลมโต ฯ ยุ. วฑฺฒตีติเยว ทิสฺสติ ฯ
๒. ยุ. ปาทกถลก ฯ ๓. ยุ ปาติ... ฯ