สมาธินิทฺเทโส - ความหมายและการตีความ : หน้า 159/288

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 159 สมาธินิทฺเทโส มนฺทปญฺญาน" ปน จตฺตาโรป อาสยา โหนติ ตสฺมา ยสฺส ปิตตาสโย อธิโก โหติ ตสฺส พหุลมรุกเทลมกขิโต วิย ปรม เชคุจโฉ โหติ ยสฺส เสมหาสโย อธิโก โหติ ตสฺส นาคพลปณฺณรส มกขิโต วิย ยสฺส ปุพฺพาสโย อธิโก โหติ ตสฺส ปูติตกก มกขิโต วิย ยสฺส โลหิตาสโย อธิโก โหติ ตสฺสรชนมกุขิโต วัย ปรมเชคุจโฉ โหติ เอว อาสยโต ปฏิกูลตา ปัจจเวกฺขิตพฺพา ฯ กก นิธานโต ฯ โส อิเมสุ จตูสุ อาสเยสุ อญฺญตเรน อาสเยน มกฺขิโต อนฺโตอุทร ปวิชิตวา เนว สุวณฺณภาชเน น มณีรชตาทิภาชเนส นิธาน คนติ สเจ ปน ทสวสุสิเกน อชฺโฌ หรียติ ที่สวสุสาน อโธตวจจรูปสทิเส โอกาเส ปติฏฺฐาติ สเจ วีสติสจตฺตาลีสปญฺญาสสฏฐิสตฺตติอสีตินวุฒิวสุสิเกน สเจ วสฺส สติเกน อชฺโฌหรียติ วสฺสสต์ อโธตวจจรูปสทิเส โอกาเส ปติฏฐหที่ติ เอว์ นิธานโต ปฏิกูลตา ปจจเวกขิตพฺพา ฯ ก อปริปากโต ฯ โส ปนายมาหาโร เอวรูเป โอกาเส นิธานมุปคโต ยาว อปริปกโก โหติ ตาว ตามเยว ยถา วุตตปปกาเร ปรมนธการติมิเส นานากุณปคนธวาสิตปวนวิจริเต อติทุกคนฺธเชคุณเฉ ปเทเส ยถา นาม นิทาเฆ อกาลเมเฆน อภิวุฏฐมหิ จัณฑาลคามทวารอาวาเฏ ปติตานิ ติณปณฺณกิลญช ขณฑอหิกุกกรมนุสฺสกุณปาที่นิ สุริยาตเป็น สนฺตตตานี เผณ ปุพพฬิกาจิตานิ ติฏฐนฺติ เอวเมว ทิวสมปี หยุโยปี ตโต ปุริม ๑. ยุ. มนฺทปุญฺฌานํ ฯ