การพิจารณาอาการ ๒๓ และวิธีฝึกกายตาสติ : หน้า 11/22

หมู่ที่สอง ก็ได้แก่ มังสัง นาหวุฒิ อุตราฬิ อุตรภูมิชัง วังก์ คือ เนื้อ เอ็น กระดูก เอื้อในกระดูก มา หมู่ที่สาม ได้แก่ หงยิง ยกนั่ง โกลมังก ปงกัง ปังปังสัง ได้แก่ หัวใจ ดับ พังผิด ไต ปอด หมู่ที่สี่ ได้แก่ อันตัง อันดัง อัครัง กรีสัง มัดล๊อง คือ ไส้ใหญ่ ไส้เล็ก ไส้ย่อย อาหารใหม่ อาหารเก่า มันเสมอง หมู่ที่ห้า ได้แก่ บิดัง เสมหัง บูพโฟ โล่ตีง เส โค คีดี เคาลชม์ หหนอ เหงือ มันขึ้น หรือใกล หมู่ที่หก ได้แก่ อัสสัง วาสา เขม สิงมานิกา ลิกา มัดดัง คือ น้ำตา มันเหลา น้ำลาย น้ำาม ไขข้อ มุตร คนเราลองได้เอา อาการ ๒๕ สิ่ง มานั่งพิจารณาอยู่ประมาณๆ ใครสวยใครจหล่อ มันสวย มันหล่อไม่ขึ้นนั้น หลวงพ่อดูในสิ่งเหล่านี้ประมาณ ใครจะว่าหล่อใครจะว่าสวยอย่างไร ก็เออ อ่ะ อยู่ในกุฎิจะแลโลก ก็ยังดูเราไปเหมือนกัน รู้สึกว่าหล่อ ว่าสวยตามเขา รู้สึกจะปรึกษาไปตามเขา แต่พออาสั่งนี้ใจสงบเข้า กลับมาคิดถึงความไม่งามในสิ่งเหล่านี้ นึกก็ปลดอัตตาเองเมื่อไร ไม่ใช่มา งามไม่ขึ้น เช่น เห็นปอดหุ้มไหม ก็เหมือนของคน แล้วจะสวยจะหล่อได้อย่างไร หลวงพ่ออ่านเรื่องกายตาดตสติว่า ก็ หรือไม่ก็เขาทองก็รู้ สึกใจชม ใจจัง ใจไม่ฟุ้ง ซึ่งเป็นการถูกีอาย่มัยหลวงพ่อ เป็นมาตั้งแต่รุ่นเลย กายนี้หรือ... น้ำอิรีมย์ วิธีฝึกกายตาสติ คือ ให้สองยาย คือ ทองไหล่ออาการ ๒๓ ให้ชำนาญ คือ กลาส โลมา เนขา ทันว ตุ โผ มังสัง นาหรฺ อุภึ รุ สุ ท่ว่าวิธีไป อาการ ๒๓ ที่น่องให้ชำนาญ ให้ขึ้นปาก เสร็จแล้วให้สามารถระลึกตามให้จับใจ ให้พิจารณาอาการ ๒๓ นั้น โดยสีสันรรณะของน้ำดำ หรือ ขาว หรือ เหลือง พิษฐานถึงสรรณ้วยว่า มีปริมาณประมาณน้อยใหญ่ยังไง ใ้หญ่ขนาดไหน ปอด ดัน ว่าใหญ่ขนาดไหน ถ้าลดหน่อย ก็พิจารณาว่าวัือ้อยนั้นอยู่เบื้องต่ำ คือ ตั้งแต่ลงไปถึงปลายเท้า หรือ อยู่เบื้องสูงตั้งแต่เว้นไปจนถึงหัว กำหนดที่อยู่ของมันอย่างนี้ จะยกตัวอย่างว่า โดยตำราให้ฟังก่อน แต่หลวงพ่อได้ทำอย่างนี้ โดยด่วนถึงเวลาทวงหมดเวลาก่อน เอกลา โลมา นา ทันดา ใจว่างนี้อายุ ๕ วัน เสร็จแล้วก็ว่าออตร่า ใจ ทันดา นา โลมา กลาส อีก ๕ วัน