การปฏิบัติธรรมและการรักษาใจ : หน้า 14/22

เราบอกให้เขาขามะพร้าวหวาน แตเรามไม่เคยสอนวิธีการทำเอาไว้ มักค่อยๆ ร่วงเป็นไม้ เมื่อเรารู้จักรักษาใจของเราแล้วจะดี สิ่งเหล่านี้เอง จะเป็นตะประจำตัวเรา เป็นอาวุธสำหรับฟาดฟันทุกสิ่งทุกอย่างที่จะมาแยงบุ แงงมู มาอาเรา ทุกคนจะต้องทำ ไม่ทำเป็นพัง ทำไมทนเจ้าคุณต่างๆ บอกรักฉันเป็นเจ้าคุณเดียว ลูกศิษย์เต็มบ้านเต็มเมือง เออะ เสียแล้ว เพราะอะไร เพราะไม่ได้พิจารณาสิ่งเหล่านี้เป็นประจำ ไปไม่รอด เป็นเจ้าคุณแล้วก็สิก เป็นฤทธีเหาะได้แล้ว เหาะ ๆ มาเดี๋ยนเสียงหวานๆ ตกพล่าก็ เพราะฉะนั้น ต้องฝึก แล้วมันจะติดเป็นสันดานข้างชาติมา และจะได้ตัดต้นเหตุของการเป็นมะเร็งหรือเป็นโรคอื่นๆ ในระยะเริ่มแรก หลวงพ่อก็ติดนิสัยข้ามชาติ มา พอถึงเวลามันโชว์เหมือนวิดีโอ มันสวย มันตาหวาน พออยู่ลำพังเดียวเอก อกหวานๆ มา กวนเป็นกาเชียง แต่พอมากินแล้ว ภาพดัง ปอด มาม เหล่านี้ มันจะมาเป็นรอกๆ เพราะได้ขัยจานสิ่งเหล่านี้เป็นประจำๆ เหมือนมือควรประจำตัว ทหารเขาจะออกม เหาะๆ ก็มีอีม ๑๖ มีลูกระเบิดเหยียบกันเต็มเลย บางคนจะพายเป็นแกงยังมีดผมเสียด้วย แต่ความของเรา คือ การกำหนดใจ กำหนดเอาไว้ในใจนั่นแหละ ไม่ต้องเอาอุปกรณ์อิธีไหนหรอก ทุกคนก็เหมือนกัน ผม ขน เล็บ พัน หนัง มั่วด้วยกันนั่น ทุกอย่างมีอยู่แล้วในตัวเรา เพียงแต่เรารู้จักจับแดด คิดให้เป็น ก็จะพัฒนาเตามเรม่า ไม่ต้องไปลงลงใคร แล้วเราก็จะรอดตัว เป็นโสดกับแต่งงานแตกต่างกันอย่างไรในการปฏิบัติธรรม มีคำถามอีกว่า ในสมมุททุกกาล คนที่แต่งงานแล้ว เช่นนางวิสาขาก็สามารถปฏิบัติธรรมได้ หรือคนอื่นๆ ที่แต่งงานสามารถปฏิบัติธรรมจนถึงไปนิพพานได้ ไม่จำเป็นต้องพฤติเสรษมรรพจรรย์ จึงอยากถามว่า คนที่รักจะพรหมจรรย์กับคนที่แต่งงาน แตกต่างกันอย่างไรในการปฏิบัติธรรม" หลวงพ่อดิฉันใจจะแต่งงานมาหลายครั้ง แล้วก็หลายคน แล้วไม่ดีแต่ง เพราะคำพูดของโยมพ่อ ท่านพูดว่า “ลูกผู้ชาย จะมีเมียดันนะเมีย แต่อย่า. ลูกก เพราะแม่บางคน ลูกก็ยังไม่อยากเรียกวาเมีย เพราะกลัวขายหน้า... ผู้หญิงก็เหมือนกัน จนหวลสำหรับไม่อยาก แต่ที่จะหาพ่อก็ให้ลูก เจอ โกมี่แต่คนล่าง เจอ ผู้จะเป็นพ่อได้อย่างไร"