การเข้าใจในทางธรรมและคุณสมบัติของคนดี : หน้า 7/39

ในทางธรรม หมายถึงว่าอย่างน้อยที่สุด คน ๆ หนึ่งจะต้องรู้ว่า อะไร AAอะไร อะไรจึงจะเป็นบุญ อะไรเป็นบาป อะไรควรจะไม่ควร ถ้ามีความรู้ความเข้าใจในเรื่องนี้ สวดคี และมรรคผลิบพานดีอัญญิยและดี แต่ถ้าหนี้เป็นพระภิกษุแล้ว ควรจะรู้ไปถึงเป้าหมายสูงสุดของชีวิต ว่าจะต้องเปลี่ยนสุดพระนิพพาน แล้วก็พยายามขวนขวายส่งสมบูรณบารมีเพื่อจะไปให้ถึงด้วย มิฉะนั้นก็อาจวางใจอยู่ คุณสมบัติ 2 ประการนี้ เราเองย่อมจะมีอยู่บ้างสมบูรณ์ คือต้องไม่ขัดพอเป็นกับใครและยังสามารถเลื่อนไหลได้อยู่อย่าง ๆ แต่ถ้ามาเน้นว่าเป็นคนดีได้ในสายตาของคนอื่นหรือถ้าเห็นใครต่อร้อนด่อการความช่วยเหลือ แล้วเราพ้จะช่วยเหลือได้ด้วยแต่เรากลับทำเอาเองไม่ได้ มิคเคราะบ่ยื่นความช่วยเหลือให้แก่เลย อย่างนี้มีสิ่งโดนโคลงสั่น เพราะวา มันแน่นำใจแห่งคน อยู่ในบริการทาคคนอื่น ๆ เรา จริงไหม? ยิ่งถ้าได้หนึ่งหัว งเกิดผลประโยชน์นักนั่นมา ใครจะกล้าเอาไปให้เห็นในบาปคุณมะมง มถึง 5 ปี 6 ปี แหนสิไปแตะครงใน ไม่เคยให้ลูกน้อยเลยสักลูก จะดาวน์จวนดิน ยิ่ง ๆ มันก็เลยอย่ำอ้ำมีสมบูรณ์ดนอื่น ๆ มันก็ประหยัดลูก ๆ ให้ลูกตกะโลนระเมน เจาะมงตนันมีหวังตาดา เพราะฉะนั้น จะต้องเป็นคนดีดี ๆ ก็ต้องอย่างนี้แน่ จริงไหม? คุณสมบัติประการที่ 3 ไม่เด่นน่าใจ ในทางโลกนาย่ง คนที่ชอบอะไรใครก็ได้เติมช่วยกันไป อาจจะช่วยเอาชื่อทรัพย์สินเงินทอง ด้วยความดี หรือด้วยเรียงงามก็แล้วแต่ เช่น ช่วยดูแลนายจนได้ป่วย ช่วยเพื่อนแก้เบีย ฯลฯ กวาดตา แต่งงาน ตะนึง ฯลฯ เก็บผ่อนถอนอสไปให้เพื่อน ไม่ปล่อยให้โหยนเหล่านั่นเป็นคน ในทางธรรม หมายถึงความเป็นนักเสียสละ และคุณคน จักเกลี้ยง พง เลี้ยงแม่ ทำบุญให้ทาน สงสารผู้อื่นคุณผัสสรามประโยชน์ ถึงจะเป็นพระ ถไม่มีอะไรจะให้ก็ติเยอ แต่เมื่อใดจะคอยนำทำอย่างนี้แล้ว ควรจะให้ขะรับมือรอง พอให้ได้ก็ได้ ติดใจกับไปบ้างก็ดี ธรรมะบันนั่นแหละ เป็นเครื่องของในตัวเอง ถ้าเขาเสียใจเมื่อไหร่ก็อาจขอรองกันขึ้นไปเอง พอให้ปล่อยทุกข์อย่างใด ให้ตามใจให้ไม่ขำเขาเข้า ทาง ก็สมบูรณ์ดี ไม่นำเข้าทางก็แล้วกัน ขอให้ชัก ให้ทำเอง ไปทำเสน่ห์ ไม่เข้าเขาทาง ก็แจ้งผลพอสมควรดีไหมหวานะ