ความสุขในการอธิษฐานและการฟื้นฟู : หน้า 7/100

ขอพัก บางครั้งเราไม่พอใจให้พักเลย แต่ก็ต้องเป็น ทุกครั้ง ด้วยความสุขนี้ ขอความสุขดีจังมีแก่ ยิ่งบ้าตกมารด้วยเถิด เมื่อดำทำสำจริยาเช่นนี้แล้ว อาการของ ลูกชายจึงดีขึ้นมา แต่งไม่ค่อยหัน จึงนามทาง วาริยะ “ที่ว่า พี่ได้ทำสุดกำลังแล้ว ที่น้องพัง สัจจิจะให้ลูกขายลูกนี้เดินได้ด้วยเถิด” วรรตา กล่าวว่า “พี่ ความสุขของฉันมิอยู่ย่างหนึ่ง แต่ ไม่กล้าพูดต่อหน้า พี่ กล่าวว่าจะประกอบอันนี้ ตั้งว่าจะโกรธเคือง สามบอกว่า “กล่าวไปเถิด เพื่อคุณแล้ว อะไรก็ยอม” วรรตาจึงทำจิตจริยา ว่า “ลูกรัก อสรพิษที่ กัดลูกมีุรธิเสมมา แม่ไม่ชอบอสรพิษนี้พุง กับที่ ไม่ชอบพอของลูกนั้นแหละ ด้วยความสัตย์นี่ ขออธิษฐานรอดชีวิตเถิด” เมื่ออธิษฐานเสร็จพิษได้ลาย หายไปสิ้น ลูกชายสามารถลูกนั้นพูดคุยกับพ่อแม่ และหมู่ญาติที่มาก้อมล้อมได้เป็นปกติ ต่อมา เพื่อนของท่านดาบสมาคมด้วยความ (Note: The text appears to be a scanned page of Thai script with some parts potentially unclear or cut off at the edges.)