ภาษาบาลี: ความรู้เบื้องต้น Dhamma TIME เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2556 หน้า 38
หน้าที่ 38 / 40

สรุปเนื้อหา

ภาษาบาลีคือภาษาที่ใช้เก็บรักษาพระพุทธวจนะ และสำคัญในพระพุทธศาสนา แบ่งลำดับคัมภีร์เป็นหลายชั้น โดยพระไตรปิฎกเป็นชั้นหนึ่ง นอกจากนี้ยังมีอรรถกถาและวิภา รวมถึงหนังสือประเภทอื่นๆ ที่อธิบายและเสริมความรู้เกี่ยวกับคำสอนในพระพุทธศาสนา คัมภีร์เหล่านี้มีความสำคัญต่อการศึกษาพุทธศาสตร์และการเข้าใจคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า สามารถศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของภาษาบาลี
-ความสำคัญในพระพุทธศาสนา
-การแบ่งชั้นของคัมภีร์
-พระไตรปิฎก
-อรรถกถา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ภาษาบาลี ภาษาบาลี คืออะไร ภาษาบาลี โดยคำว่า "บาลี" มาจากคำว่า "ปาลี" ซึ่งวิเคราะห์มาจาก ปาล ถวต ในความหมายว่า ลง ณ ปัจจัย ที่เนื่องด้วย ณ ลง ณ ทิ้งเสีย มีรูปวิเคราะห์ว่า พุทธวจน ปาลี แปลโดยพุทธชนว่า ภาษาได่อมรมรักษาไว้ซึ่งพระพุทธวจนะ เพราะเหตุนี้ภาษานี้ชื่อว่า ปาลี แปลโดยอรรถว่า "ภาษาที่ภาษาไว้ซึ่งพระพุทธวจนะ" คำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ธิกใจในพระคัมภีร์ต่างๆ ด้วยภาษาบาลีซึ่งสามารถแบ่งลำดับชั้นของคัมภีร์ต่างๆ ได้ดังนี้ 1. พระไตรปิฎก เป็นหลักฐานชั้นหนึ่ง เรียกว่า บาลี 2. คำอธิบายพระไตรปิฎกเป็นหลักฐานชั้นสอง เรียกว่า อรรถกถา หรือ วิน dicna 3. คำอธิบายอรรถกถา เป็นหลักฐานชั้นสาม เรียกว่า วิภา 4. คำอธิบายภิกขุ เป็นหลักฐานชั้นสี่ เรียกว่า อนุฎีกา 5. นอกจากนี้ ยังมีหนังสือที่แต่งขึ้นภายหลังเป็นทำนองอธิบายเรื่องใด เรื่องหนึ่งที่มีในคัมภีร์พระพุทธศาสนา โดยเฉพาะ หนังสือประเภทนี้ เรียกว่า "ทีปิ" หรือ "ทีปิก" หรือ "เปปิกา" และหนังสืออธิบายเรื่องปลี่ยยต่างๆ ที่มีในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนา หนังสือประกันนี้ เรียกว่า "โยนก" หนังสือทั้งสองประเภทนี้จัดเป็นคัมภีร์อรรถกถา จะเห็นได้ว่า หลักคำสอนที่อยู่ในคัมภีร์
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More