ข้อความต้นฉบับในหน้า
ภาษาบาลี
ภาษาบาลี คืออะไร
ภาษาบาลี โดยคำว่า "บาลี" มาจากคำว่า "ปาลี" ซึ่งวิเคราะห์มาจาก ปาล ถวต ในความหมายว่า ลง ณ ปัจจัย ที่เนื่องด้วย ณ ลง ณ ทิ้งเสีย มีรูปวิเคราะห์ว่า พุทธวจน ปาลี แปลโดยพุทธชนว่า ภาษาได่อมรมรักษาไว้ซึ่งพระพุทธวจนะ เพราะเหตุนี้ภาษานี้ชื่อว่า ปาลี แปลโดยอรรถว่า "ภาษาที่ภาษาไว้ซึ่งพระพุทธวจนะ"
คำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ธิกใจในพระคัมภีร์ต่างๆ ด้วยภาษาบาลีซึ่งสามารถแบ่งลำดับชั้นของคัมภีร์ต่างๆ ได้ดังนี้
1. พระไตรปิฎก เป็นหลักฐานชั้นหนึ่ง เรียกว่า บาลี
2. คำอธิบายพระไตรปิฎกเป็นหลักฐานชั้นสอง เรียกว่า อรรถกถา หรือ วิน dicna
3. คำอธิบายอรรถกถา เป็นหลักฐานชั้นสาม เรียกว่า วิภา
4. คำอธิบายภิกขุ เป็นหลักฐานชั้นสี่ เรียกว่า อนุฎีกา
5. นอกจากนี้ ยังมีหนังสือที่แต่งขึ้นภายหลังเป็นทำนองอธิบายเรื่องใด เรื่องหนึ่งที่มีในคัมภีร์พระพุทธศาสนา โดยเฉพาะ หนังสือประเภทนี้ เรียกว่า "ทีปิ" หรือ "ทีปิก" หรือ "เปปิกา" และหนังสืออธิบายเรื่องปลี่ยยต่างๆ ที่มีในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนา หนังสือประกันนี้ เรียกว่า "โยนก" หนังสือทั้งสองประเภทนี้จัดเป็นคัมภีร์อรรถกถา จะเห็นได้ว่า หลักคำสอนที่อยู่ในคัมภีร์