ข้อความต้นฉบับในหน้า
ๆ
เป็นตบะธรรมอย่างยิ่ง คือ จะต้องรู้จักอดทนตั้งแต่
เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปจนถึงเรื่องใหญ่ อย่างน้อยก็
เริ่มตั้งแต่อดทนต่อความลำบากตรากตรำ อดทนต่อ
ทุกขเวทนา อดทนต่อการกระทบกระทั่งกัน และ
อดทนต่อกิเลสสิ่งเย้ายวนใจ ถ้าหากสามารถอดทน
ต่อสิ่งเหล่านี้ได้ก็จะสามารถฟันฝ่าอุปสรรคไปสู่
เป้าหมาย คือ อายตนนิพพานได้ ซึ่งพระสัมมา
สัมพุทธเจ้าทั้งหลายตรัสว่า นิพฺพานํ ปรม วทนติ
พุทธา ท่านผู้รู้ คือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลาย
ทุกพระองค์ตรัสว่าพระนิพพานเป็นเยี่ยม คือ ทรงเห็น
พ้องต้องกันว่า สิ่งที่เลิศประเสริฐที่สุด คือ พระนิพพาน
ดังนั้น มนุษย์ทุกคนที่เกิดมาแล้วจะต้องแสวงหา
พระนิพพาน และในระหว่างทางที่สร้างบารมีจะต้อง
ไม่ไปเบียดเบียนใคร ไม่ไปทำร้าย หรือผูกพยาบาท
ใคร ดังพระดำรัสที่ว่า น หิ ปพฺพชิโต ปรูปฆาตี
สมโณ โหติ ปร์ วิเหฐยนฺโต คือ ผู้ฆ่าสัตว์อื่นและ
เบียดเบียนผู้อื่นไม่ชื่อว่าเป็นสมณะเลย ไม่ชื่อว่าเป็น
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลาย
และจากนั้นพระพุทธองค์ทรงให้หลักการ
ในการปฏิบัติ เพื่อให้ได้บรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิต
ให้ได้บรรลุเป้าหมายของชีวิต ซึ่งเป็นหลักปฏิบัติที่
ง่ายต่อการนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน เริ่มต้นตั้งแต่
ทรงสอนให้ละชั่ว ให้ทำความดี และให้ทำใจให้
บริสุทธิ์ผ่องใส ทรงมีพุทธดำรัสว่า สพฺพปาปสฺส
อกรณ์ การไม่ทำบาปทั้งปวง กุสลสฺสูปสมฺปทา การ
บำเพ็ญกุศลให้ถึงพร้อม สจิตฺตปริโยทปน์ การทำ
จิตของตนให้บริสุทธิ์ผ่องใส เอต พุทธานสาสน์ นี้
เป็นคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลาย หรือ
พูดอีกนัยหนึ่งคือ ให้งดเว้นบาปทุกชนิด ให้สร้าง
แต่บุญกุศล และฝึกใจให้หยุดให้นิ่ง ให้เข้าไปถึง
พระรัตนตรัยภายในตัวให้ได้
สุดท้ายพระพุทธองค์ทรงให้วิธีการในการที่
จะออกไปทำหน้าที่เผยแผ่ โดยให้ทำตัวให้เป็นที่ตั้ง
แห่งศรัทธา และเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีแก่ชาวโลก
ผู้สงบเลย เอต์ พุทธานสาสน์ นี้เป็นคำสอนของ ทรงให้แนวทางในการประพฤติปฏิบัติตัวดังต่อไปนี้