ความสุขจากการบวช : หน้า 18/89

โดดยให้ไปถ่ายโฆษณา แตอตามมาได้ปฏิเสธไป เพราะคิดว่า แม้ งงานนี้จะเป็นทางมาหร่ายได้และชื่อเสียงก็จริง แต่ถาจะเป็น ดาบสองคมที่ทำให้เราเสียคนได้ง่าย จนกระทั่งช่วงปิดเทอมภาคฤดูร้อน าถามมาได้ตัดสินใจ มาบวช ซึ่งขณะบวช ชีวิตก็ไม่สบายเหมือนอยู่ที่บ้าน แต่เรากลับ สบายใจ รู้สึกสงบ มีความสุขกับความเรียบง่ายไร้พันธนาการ รู้สึกว่า ชีวิตไหนก็ไม่อีลสะเท่ากับนักบวช เหมือนเราอยู่ใน ที่แคบ แต่ใจเราจะไปสู่โลกว้างที่ไม่มีขอบเขตเป็นอิสระ แต่ ทางโลกเขาเหมือนอยู่ในโลกกว้าง แต่เจือดัดดับแคบ ที่สำคัญ ยังไงงั้นสมาธิ ได้เรียนรู้ธรรมะมากมายที่ไม่เคย รู้สึกเป็นชีวิต ที่ไม่ต้องกอบ 'ไม่ต้องเบียดเบียนใคร วัน ๆ คิดแต่ว่าจะทำอย่างไรให้เข้าถึงธรรม คิดแล้วจะช่วยเผยแผ่ธรรมะของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างไร รู้สึกเป็นชีวิตที่ยิ่งใหญ่ ภูมิใจที่ได้ ทำเป้าหมายชีวิตที่แท้จริง คือ การทำพระนิพพานให้แจ้ง เมเร อาจจะยังไม่สามารถหมดกิเลสและเข้าถิพพานในชาตินี้ แต่ก็ เป็นตันทุนให้เรามหมดกิเลสได้ง่ายในชาติต่อไป อีกทั้งยังทำให้ โยมพ่อโยมแม่และญาติพี่น้องได้บุญไปตามๆด้วย ชั่วโมงนั้นอาตมามีความสุขกับการบวชมาก จนพอจบ โครงการอาตมาไม่อยากลากิขาเลย จึงตัดสินใจบอกโยมแม่ว่าว จะขอบวชต่อไปเรื่อย ๆ แล้วจะตั้งใจศึกษาพระบาลี ซึ่งโยมแม่ ก็อนุญาต และปลื้มใจที่ลูกชายคนหนึ่งของโยมแม่ได้มาเป็น ส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัยซึ่งเป็นเส้นทางอันบริสุทธิ์บริบูรณ์