การเดินทางของจิตวิญญาณและความหมายของการทำบุญ : หน้า 26/89

พอคิดได้อย่างนี้ ก็รู้สึกโล่งใจไปเปลาะหนึ่ง...และรู้สึกว่าเรื่องมันจะจบแล้ว แต่ที่ไหนได้ เอาอีกแล้วครับ ภายในคืนนั้นเอง ทั้ง 4 คนนั้นมาเข้าฝันอีกแล้ว แต่คราวนี้ไม่รู้ไปยกโยงใครที่ไหนมาด้วย มาก็นเป็นพรวน ไม่รู้ใครเป็นใคร แต่ในฝันบอกว่า เป็นบรรพบุรุษฝ่ายแม่และพ่อที่ตายไปแล้ว ซึ่งทุกคนต่างมาขอบใจ ขอคุณที่อุตมาจะบวชให้บ่ายใหญ่และหน้าตาของแม่กับใส่สกัลใส่ใส่ไว้ก็ให้แปลกๆ แต่พอใส่เสื้อก็รมท่ม ๆ อาดมาจึงถามแม่ว่า ทำไมพ่อไม่ใส่ชุดขาวเหมือนคนอื่นเขา แม่จึงบอกว่า เขาพึ่งปล่อยพ่อมา ซึ่งอุตมาก็ไม่เข้าใจหรอกว่ามันแปลว่าอะไร แต่ก็มีเรื่องให้นึกต่ออีกเรื่อง คือ ในความฝันแต่ละคนนาจะมีข้าวปลาอาหารกินกัน พอกินหมดก็มีอาหารออกขึ้นมาในจานใหม่ อาตมาถามแม่ว่า แล้วอาหารออกตามล่ะ..ไม่มี bäบ เขามังรี ฯ ฯ มีสู่นับบสาคาราเปมาให้บ่นี้ แม่บอกว่า นี่ง..ของลูก อาตมาถามว่าทำไมอาหรของออกมาเป็นแบบนี้ แม่ ก็เลยบอกว่า จำไม่ไ้ด้หรือ..? มียที่ลูกยังซีงขายขายชาลาเปา พอสามาเปาใกล้เสีย ลูกก็โยนให้หมากิน พอแม่ตอบอย่างนี้ อาตมาถามเลยนึกได้ว่า ที่ผ่าน ๆ มา อาตมาถามเฉะจะไม่เคยทำบุญทำทานกับเขาเลย มีแต่โยนซาลาเปาให้หมากิน อาหารของอาตมก็เลยเป็นแบบนี้...