ข้อความต้นฉบับในหน้า
แต่พอออกมาไม่ล้กลัก มีกี่บางคนถามว่่า เกิดอะไรขึ้นกับชีวิต ทำไมออกมาตามั้งจึงตัดสินใจเช่นนั้น การบวชดีขนาดนั้นเลยหรือ ? อนามผิดหวังหรือมีปัญหาอะไรหรือเปล่า ?
ตรงนี้อาทมา ขอตอบว่า อาทมาเคยสัมผัสชีวิตทางโลกมาแล้ว ต่อมาก็มาอยู่นวัด ทำให้วาในวัดเป็นชีวิตที่ใช่ แล้วจะให้อาทออกไปหาชีวิตที่ไม่ใช่เคยผ่านมาอีกทำไมในเมื่อทางโลกในแต่ละวันก็ไม่ทำให้เกิดบุญเท่าไหร่ ไม่เหมือนชีวิตนักบวช ดังนั้นจะออหลังไปเริ่มต้นใหม่ทำไม ในเมื่อทางนี้เป็นทางสลัดแล้ว ขณะที่ชาวโลกทั่วไปก็กำลังเล่นเพลินเพราะความไม่รู้แต่อตามมาทำให้จิตใจดีและอพิงธรรม ด้วยความรู้ที่พระพุทธเจ้าสอน อีกทั้งสิ่งแวดล้อมทางโลกยังมีแต่ผู้กีสา ทำให้เรารักษาศีลให้บริสุทธิ์ได้ยาก หากเราออกไปอยุ่ทางโลก เราจะเป็นผู้ศีลโดยไม่รู้ส่วนทางธรรม มีระเบียบวินัย มีศีลให้รักษา ซึ่งจะทำให้จิตเราตั้งมั่น และเข้าถึงธรรมได้ง่าย
ชีวิตทางโลกก็เหมือนเราขว้างความสุขไปข้างหน้า คือ ต้องกดดันตัวเองหายเงินทอง เพื่อหวังที่จะมีความสุขในวันข้างหน้า จนในที่สุดก็ขังขืนและหมดเวลาของชีวิตไป เหมือนเศรษฐีบางคนบอกว่า แกแล้วค่อยเข้าวัดปฏิบัติธรรมเพื่อหาความสุขในบั้นปลายชีวิต แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เข้า เพราะธารณสภาพร่างกายไม่ไหวแล้วต้องตายเสียก่อน ดังนั้นเราจะรวยที่สุด