ข้อความต้นฉบับในหน้า
เมื่อท่านเห็นดังนั้น ก็รีบห้ามว่า “อย่าทะเลาะกัน ฉันเป็น คนทำเอง” แต่ไม่ว่าจะพยายามบอกอย่างไร สองคนนั้น ก็ไม่ยินยอมอยู่ดี เลยทำให้ท่านเปลี่ยนมาใช้วิธีการใหม่ คือ เดินไปเยี่ยมต้นพุทธารที่อยู่ข้างหน้าให้สั้นอย่างแรง เมื่อ สองคนนั้นเห็นต้นพุทธารสั้นโดยไม่เห็นคนเขย่า ก็จะสงตาค้าง หยุดทะเลาะกันทันที
ขณะที่สองคนนั้นกำลังตา ค้างอยู่ กายละเอียดก็เข้าใจ ไปเองว่า เจ้าบุญสองคนนี้สามารถมองเห็นตนได้แล้ว จึงเกิด กำลังใจขึ้นมาใหม่ว่า นั่นเราควรรีบบอกคาถาดีให้เขาท่อง “สมมา อะระหัง” แล้วเขาจะได้เหาะได้ดีกว่า แต่ไหนได้ ขณะนี้ ขณะที่จะอ้าปากบอก สองคนนั้นผว้อ้าว วิ่งหนีไปพร้อมกับตะโกนว่า “ผีหลอก!”
เมื่อเหตุการณ์เป็นอย่างนั้น กายละเอียดก็ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงเดินเรื่อยเปื่อย และไปเจอยายแก่ที่รู้จักกันดี จากนั้นก็ใช้ วิธีการเดิมอีก คือเดินไปเยี่ยวต้นไม้ที่อยู่ข้างหน้า เพราะคิดว่า วิธีนี้เป็นวิธีที่จะทำให้ยายแก่หามองได้ แต่ที่ไหนได้ ยายแก่ คนนี้เจนโลก ค่อไม่เหมือนชายสองคนที่แล้ว เพราะแกไม่กลัวผี