ข้อความต้นฉบับในหน้า
พอตื่นขึ้น..ก็เลยมาทบทวนความฝันดู อาถมาสัมผัสได้
เลยว่าชีวิตหลังความตายมีจริง และบาปบุญก็มีจริง ๆ
ใครทำอะไรไว้ ก็ได้อย่างนั้น ใครไม่ทำ..ตายไปก็อด ๆ อยาก ๆ
ซึ่งญาติ ๆ ของอาตมา เขาก็รู้ว่า การภพได้บุญมาก เขาจึง
ต้องการให้อาตมาบวชให้มากขนาดนี้
หลังจากวันนั้น..อาตมาโล่งอกเลย เพราะเมื่อเข้าพิธี
ตัดปอผม และมีตัดตั้งมั่นว่าจะบวชให้พวกเขาอย่างแน่วแน่แล้ว
พวกคนตายทั้งหมดก็หายแน่น ไม่มาเข้าฝันอีกเลย ตอนนี้อาตมา
บวชเป็นพระแล้ว มีความสุขเหมือนได้รับใหม่ยังไงบอกไม่ถูก
จากเมื่อก่อนรีบอาศัยขยายใจลงไป จิตใจก็ระทายไป มันร้อน
รมสมไฟ แต่พอมาบวชแล้ว เหมือนจิตมันสงบเยือกเย็นลงไปมาก
รู้สึกกับร่มเย็นอย่างแตกต่าง
สุดท้ายนี้อาตมาจะฝากข้อคิดไว้ว่า หากทุกวันนี้..
ชีวิตเราไม่สมบูรณ์พร้อมในทุกสิ่ง บางคนจบ บางคนมีเรื่อง
ร้อนใจ บางคนทุกข์เพราะครอบครัว เพราะลูก แสดงว่าบุญ
ในตัวเรานั้นน้อยอยู่..อาตมาอยากจะเสนอว่ายิ่งให้มาพบว่า
เติมบุญให้ตัวเองเถอะ..เพราะบาปบุญมันมีจริง ใครทำคนนั้นก็ได้
และที่สำคัญญาณทางสายเลือดของเราแท้ ๆ คือ พ่อแม่